Prosiłbym o pomoc w roztrzygnięciu pewnej kwesti językowej, która od jakiegoś czasu pojawia się również w Poradni PWN. Moja babcia kilka dni temu skończyła sto lat, w związku z tym, prezydent miasta, w którym zamieszkujemy zaszczycił nas swoją wizytą. W oficjalnym piśmie gratulacyjnym oraz na stronach internetowych pojawiło się wszędzie słowo „jubilatka”. Mając na uwadze, iż słowem właściwym byłoby solenizantka, czy w stosunku do czyiś urodzin, na przykład setnych możemy użyć słowa — jublilat, jubilatka? Dziękuję.

Jak należy powiedzieć, jeśli nie używamy przed skrótem IP rzeczownika: adres, numer lub protokół – nieprawidłowy IP czy nieprawidłowe IP?
— lumay

Chodzi mi jak rozwiązać temat polskiego tłumaczenia po oryginalnym wyrazie angielskim np. w zdaniu: „Słowo food (angielskie słowa pisane kursywą) – jedzenie zapamiętałbym przez…”. Chodzi mi o to, że słowo jedzenie nie jest oddzielone od słowa zapamiętałbym w żaden sposób i wydaje mi się, że powinno to być odseparowane. Podobnie w zdaniu: „…a day (kursywa) znaczy: dzień”. Czy tłumaczenie powinno być wzięte w cudzysłów, oddzielone myślnikiem, czy bez niczego. Dziękuję!

Czy poprawne jest stosowanie przymiotnika kompetentny z rzeczownikami nieosobowymi, np. kompetentny podręcznik, kompetentne porady?

Czy poprawne i dobre stylistycznie są konstrukcje typu (chodzi o hiperonim po zaimku względnym): „Został prezesem, na który to urząd wybrali go koledzy” albo: „Kupiła obraz van Gogha, który to malarz podobał jej się najbardziej”?

Szanowni Państwo,
piszę monografię życia i twórczości włoskiego kompozytora Marcella di Capua – i właśnie, czy w tekście polskim powinienem to nazwisko odmieniać ? Dodam, że sprawa jest o tyle skomplikowana, że proste odniesienia do miasta w Kampanii nie muszą tu grać roli. Część badaczy uważa (niesłusznie), że di Capua jest przydomkiem artysty (z Kapui), natomiast w mojej opinii jest to nazwisko. Cząstka di jest pisana małą literą zgodnie z ortografią z epoki.

Jest w użyciu – często to słyszę – konstrukcja mimo tego, że… Czy tak jest dobrze, czy nie powinno być mimo to, że…? A może i tak, i tak jest poprawnie? W słownikach można przeczytać o mimo to jako o wyjątku od zasady, że mimo rządzi dopełniaczem. Nie ma natomiast niczego o mimo tego, że… Skoro słowniki jako poprawne wymieniają zestawienia: i mimo to, a mimo to, ale mimo to…, wydaje mi się, że poprawne powinno być tylko mimo to, że…

Słowo multikino stało sie nazwą sieci multipleksów i nazwa ta jest zastrzeżona. Czy więc mamy prawo używać tej nazwy do określenia innych wielkich kin? W dosłownym znaczeniu nazwa ta oznacza przecież ‘wielkie kino’. Czy na każde wielkie kino powinniśmy mówić już zawsze multipleks? Czy w taki sam sposób można zastrzec każde inne słowo jako nazwę własną? Czy bez ograniczeń można stosować słowo multikino pisane małą literą, w odróżnieniu od nazwy Multikino pisanej literą wielką?

Pewna strona internetowa posiada menu wyboru języka. Sposób wyboru języka wygląda tak, iż po lewej i po prawej stronie menu znajduje się wydzielony prostokąt z tekstem. Na prostokącie z lewej strony znajduje się napis "Język", a z prawej znajduje się napis "Polski". Prostokąty od siebie oddala duża przestrzeń.

Czy oba wyrazy mogą być pisane z dużej litery w tym wypadku, gdyż są oddzielnymi polami?

Zastanawia mnie, jak zapisać w dialogu wtrącenie narratora, które nie odnosi się do wypowiedzi ani do osoby ją wypowiadającej, a występuje w środku kwestii dialogowej. Który wariant będzie poprawny?

1.
— Chciałabym, żebyś — mężczyzna spojrzał na nią niepewnie — opuścił ten dom.
2.
— Chciałabym, żebyś… — Mężczyzna spojrzał na nią niepewnie. — …opuścił ten dom.

A może jeszcze inaczej? Bo obie te wersje nie wydają mi się do końca poprawne.