Mam pewne pytanie: w anime Naruto pojawia się bohater o imieniu Sasuke. W japońskiej wersji wymawiane [saske], natomiast w emitowanej w Polsce zmieniono wymowę na [sasuke]. Podobnie jest kilkoma innymi imionami np. Neji. W oryginale [nedzi], u nas [neji]. Czy to jest poprawne?

Moje pytanie raczej nie dotyczy języka polskiego, ale mam nadzieję, że można kwestię przeze mnie poruszoną rozważyć. Otóż, zajmując się historią najnowszą, często napotykam na obce nazwiska, nie wiedząc, jak je wymówić. Zupełną trudność sprawiają mi nazwiska osób pochodzących z terenów pogranicza językowego. Jak zatem wymówić nazwisko obecnego premiera Luksemburga Jeana-Claude'a Junckera. Imię jest wybitnie francuskie, lecz nazwisko sprawia wrażenie bardziej niemieckiego, zatem [junker] czy [żinker]. Podobnie nazwisko Alzatczyka i francuskiego ministra spraw zagranicznych Roberta Schumana (tu jednak zapewne wystarczająco utarła się wymowa [szuman], a [szima] brzmiałoby chyba dość dziwacznie). Również nazwisko obecnego premiera Belgii sprawia pewne trudności: Guy Verhofstadt. Zapewne [gi ferhofsztat], ale czy na pewno?

a) pod okiem; b) nad uchem; c) z Olsztyna; d) w Europie
Jak lepiej wymawiać tego typu wyrażenia w mowie wolnej i starannej: [podok'em, naduchem, zolsztyna, wełrop'je] czy [pot ok'iem, nat uchem, s olsztyna, f ełrop'je] – z pauzą? W moim odczuciu nawet w takiej mowie lepszy jest wariant bez pauzy, ponieważ przyimki te jako proklityki powinny być wymawiane z wyrazem następującym jako jedna całość. Czy mam rację?

Mam pytanie dotyczące wymowy słowa "nootropy". Zetknąłem się z różnymi wersjami: nutropy, notropy i nootropy (z wyraźnie zaznaczoną wymową podwójnego"o"). Która z tych wersji jest poprawna?

Chcę dać ogłoszenie o wynajmie budynku i mam wątpliwości jak napisać: wynajmę na działalność czy wynajmę pod działalność?

Dzień dobry,
mam pytanie dotyczące składni. Jakim typem dopełnienia jest wyraz formularz w zdaniu:
Robotnik wypełniający formularz spojrzał w końcu niechętnie na urzędnika?

Czasownik wypełniać jest przechodni, ale całe zdanie zawierające imiesłów nie podlega przecież pasywizacji. Jakich kryteriów użyć, by określić, z jakim typem dopełnienia (bliższym czy dalszym) mamy tu do czynienia – oczywiście przy założeniu, że jest to właśnie ten rodzaj części zdania.

Łączę pozdrowienia

Mam problem odnośnie słów wyprzedaż i wysprzedaż. Czy obydwa słowa są poprawne? Gdyż zarówno z jednym, jak i drugim spotkałem się w czasie wiosennych wy…. no właśnie :).
Z góry dziękuję za pomoc.

Bardzo proszę o opinię w sprawie synonimiczności słów: słowo i wyraz. Wydawało mi się, że wyraz pasuje do słowa pisanego (wyraz w zdaniu, w tekście). W kontekście mowy raczej użyłbym słowa (powiedz/wypluj słowo, a nie wyraz). Niedawno przekonywano mnie, że to synonimy – sprawdziłem w słowniku (nowym) i rzeczywiście chyba można je stosować wymiennie. Cały czas mam jednak problem – nie potrafię „przestawić słów w zdaniu” i „mówić wyrazów”.
Dziękuję i pozdrawiam
Piotr Krawczyk

Szanowni Państwo,
mam pytanie związane z tym, jakie obce terminy uznawać za na tyle zakorzenione w polszczyźnie, że nie wymagają zapisu kursywą, a które z kolei zdecydowanie takiego zapisu się domagają.
Na przykład w jednym tekście pada wielokrotnie termin attaché wojskowy czy attaché kulturalny i w tych przypadkach raczej wybieram wykursywiony zapis pierwszego członu, choć nie wiem, czy to dobry wybór. Z kolei słowo incognito w tym samym tekście zapisuję pismem prostym. Czy dobrze robię?

Witam!
Bardzo proszę o pomoc w ustaleniu czy wyrazy niebywały, niewinny, zastraszający, nie można i niestety mogą (w odpowiednim kontekście) zaliczać się do słownictwa ekspresywnego.
Z góry dziękuję za odpowiedź i pozdrawiam!
Marta Grabowska