Czy jest dopuszczalna (poprawna?) wymowa rzeczownika menu zgodna z pisownią ([menu], a nie [meni]) w informatycznym znaczeniu ‘pasek narzędzi’? Czy uzus dopuszcza tu podwójną wymowę zależną od kontekstu?

Dzień dobry.

Mam pytanie: jak wygląda w języku polskim odmiana następujących nazw miast:

– Bad Langensalza

– Bad Urach

– Offenbach am Main

– Wiesentheid

– Donauwörth.

Dziękuję.

Dzień dobry.

Mam pytanie odnośnie do odmiany nazw miejscowości zakończonych na -heim. Czy są one odmienne? Bo o ile najczęściej widzę formę „w Mannheimie”, „Jadę do Mannheimu”, to „w Hildesheimie” jest rzadkością (i mówi się np. „Katedra w Hildesheim”). Czy nazwy Mannheim, Hildesheim lub Mühlheim am Main należy odmieniać?

Dziękuję.

Pewna strona internetowa posiada menu wyboru języka. Sposób wyboru języka wygląda tak, iż po lewej i po prawej stronie menu znajduje się wydzielony prostokąt z tekstem. Na prostokącie z lewej strony znajduje się napis "Język", a z prawej znajduje się napis "Polski". Prostokąty od siebie oddala duża przestrzeń.

Czy oba wyrazy mogą być pisane z dużej litery w tym wypadku, gdyż są oddzielnymi polami?

Byłabym bardzo wdzięczna za wyjaśnienie pisowni wyżyny czesko-morawskiej, przedstawionej jako wzorcowa na tegorocznym dyktandzie w Katowicach: Z wyżyn, z czesko-morawskiej zwłaszcza… . W słowniku ortograficznym zaleca się pisownię tej nazwy dużymi literami.

Z góry bardzo dziękuję za wyjaśnienie.

Z poważaniem

Agnieszka Buczkowska

Mam nietypowe pytanie, a mianowicie, jak usłyszeć akcent w swoich i u innych osób wypowiedziach? Wsłuchuję się w to, co mówię i co mówią inni, ale jakoś nie mogę usłyszeć, czy dobrze akcentujemy wyrazy. A może potrzebne są jakieś ćwiczenia, żeby wyrobić w sobie słuch, który by pozwolił na to?

Szanowni Państwo, moje pytanie dotyczy zwrotu „à propos”. W języku francuskim majuskuły zapisujemy bez akcentu, więc na początku zdania zapiszemy „A propos”. Jak to jednak wygląda w języku polskim? Do zasad pisowni którego języka powinniśmy się odnieść? Z góry dziękuję za odpowiedź.

Z powodów grzecznościowych piszemy Pan, Pani, Ty, Ciebie dużą literą, kiedy zwracamy się do kogoś w liście czy formularzu ankiety. Czy taka duża litera obowiązuje również np. w opowiadaniu, gdzie słowa są cytowane – jeden bohater kieruje je w dialogu do innego?
I druga sytuacja: czasem używa się drugiej osoby, nie mając na myśli bezpośrednio tego, do kogo się zwracamy, lecz „kogoś, kogokolwiek”. Na przykład o atmosferze panującej w jakiejś restauracji możemy pisać tak: „Wchodzisz, a tam nikt się do Ciebie nie odezwie, nikt na Ciebie nie zwróci uwagi, nawet menu Ci nie podadzą”. Mimo użycia drugiej osoby piszę w takim wypadku bardziej o sobie samym niż o adresacie słów (bo to ja tego doświadczyłem i o swoich, a nie jego doświadczeniach piszę). Jeśli więc zdecyduję się (w liście) na taki styl, to czy stosować wielką literę do każdego wystąpienia słowa ty niezależnie od tego, czy w danym wypadku oznacza ono adresata słów czy „mnie, kogoś, kogokolwiek”?

Razi mnie maniera zastępowania nazwy potrawy sałatka słowem sałata w menu restauracji i wypowiedziach rozmaitych ekspertów w programach kulinarnych. Czy słusznie?

Szanowni Państwo,
W prasie branżowej spotkałam się ze spolszczonym zapisem koloru écru: ekri. Czy jest to forma poprawna? Czy też oryginalny zapis ecru jest właściwy? Z góry dziękuję za odpowiedź.
Z wyrazami szacunku,
Natalia Wrzesień