mimo
  • Uraz – uraski
    20.01.2003
    20.01.2003
    W moim rodzinnym mieście jedną z głównych ulic jest ulica Urazka, nazwana tak od niedalekiej wioski o nazwie Uraz. Od dłuższego czasu gnębią mnie wątpliwości co do poprawności ortograficznej tego przymiotnika – przecież mamy (i tego jestem pewien) owczarka kaukaskiego, a nie kaukazkiego
    Miejscowości o nazwach zakończonych na -z nie jest aż tak dużo, stąd może nie jest to problem powszechny, ale mimo wszystko istnieje! Wiem, że w Ustrzykach Dolnych (woj. podkarpackie) jest ulica Bełzka (podaję pisownię oryginalną), od miasta Bełz. Mamy też w Polsce Łobez… Jak to więc jest z przymiotnikami od tego typu nazw miejscowych?
    Serdecznie pozdrawiam w nowym roku!
  • U-rurka i T-shirt
    30.06.2014
    30.06.2014
    Szanowni Państwo,
    czy w środku zdania U-rurka powinna być pisana dużą literą? Dziękuję za odpowiedź.
    Pozdrawiam!
  • ustawa
    25.06.2007
    25.06.2007
    Witam,
    Moje pytanie dotyczy kwestii pisowni w pewnym sensie skróconych (bo niezawierających daty wydania) nazw aktów prawnych – które z poniższych zapisów są prawidłowe: „Zastosowanie mają przepisy…
    1) …ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym”?
    2) …Prawa o szkolnictwie wyższym”?
    3) …prawa o szkolnictwie wyższym”?
    4) …ustawy o szkolnictwie wyższym”?
    Poza tym, jeśli w przypisie wspomnę o tym, że w dalszej części pracy nazwę aktu skracam do słowa ustawa, to zapisuję je wielką czy małą literą?
  • utrzymać coś bez zmian

    11.02.2023
    11.02.2023

    Szanowni Państwo,

    zastanawiam się nad poprawnością sformułowań typu „bank centralny utrzymał stopy procentowe bez zmian/na niezmienionym poziomie”. Odnoszę wrażenie, że to sformułowania na zasadzie „cofania do tyłu”, gdyż podobnie, jak nie da się cofać do przodu, tak nie da się chyba utrzymać stóp na innym poziomie niż dotychczasowy. Będę wdzięczna za odpowiedź, czy sformułowania o utrzymaniu stóp bez zmian/ na tym samy poziomie są poprawne.

    Z góry dziękuję za pomoc.

    Z poważaniem

    AK

  • uznać kogoś za winnego czego winnym?
    27.06.2013
    27.06.2013
    Szanowni Eksperci,
    czy można oprócz oczywiście poprawnego sformułowania „Oskarżony został uznany za winnego przestępstwa” używać zamiennie zwrotu „Oskarżony został uznany winnym przestępstwa”, czy też jest on niedopuszczalny?
    Z wyrazami szacunku,
    Joanna Kowalska
  • Vestroia
    20.10.2009
    20.10.2009
    Szanowni Państwo,
    mam problem z odmianą nazwy Vestroia (to nazwa świata funkcjonująca w takiej – chyba niezbyt szczęśliwej – formie w grze i kreskówce). Czy dopełniacz będzie brzmiał Vestroi, czy też Vestroii?
    Z góry dziękuję za pomoc
    Dagmara Powolny
  • voodoo czy wudu?
    2.06.2009
    2.06.2009
    Dzień dobry!
    Czy można pisać voodoo, opisując religię, zwyczaje itp., skoro w słowniku jest wskazana pisownia polska – wudu? Spieram się o to z naszymi grafikami, według których angielska pisownia wygląda lepiej graficznie. Ja stoję na stanowisku, że powinno się pisać po polsku, jeśli istnieje takowa wersja. Bardzo proszę o zajęcie stanowiska w naszym sporze.
    Z poważaniem
    Łucja Matusiak
  • warianty fleksyjne w słownikach i korpusie
    20.06.2005
    20.06.2005
    Witam!
    Po dociekaniach i wypowiedziach językoznawców wydaje się, że nie ma reguły dla odmiany w dopełniaczu liczby mnogiej: buź a. buzi, a dla bazi tylko bazi (nienotowane w słownikach baź). Domysły kierują się więc na frekwencję formy bazi. I tu zapewne przyda się Korpus Języka Polskiego PWN.
    Pozdrawiam.
  • Wartałoby to opublikować…
    1.07.2005
    1.07.2005
    W wypowiedziach moich znajomych słyszę na przykład takie zdania: „Ta książka wartała (była warta) więcej, niż za nią zapłaciłeś’’; „Wartałoby (warto by) się zainteresować tą sprawą’’. Czy słowa wartała, wartałoby są dopuszczalne w języku literackim? Czy może mają status potoczności? A może po prostu są błędne?
  • Wartość stylistyczna i pochodzenie końcówek mianownika liczby mnogiej rzeczowników męskich

    13.02.2021
    13.02.2021

    Jak to się stało, że w języku polskim wykształciły się aż trzy końcówki liczby mnogiej w rodzaju męskim: (1) osobowe i godnościowe -owie, (2) godnościowe bądź archaizujące -y/-i (zależnie od spółgłoski wygłosowej), wreszcie (3) zwykle deprecjacyjne i/lub nieżywotne -i/-y (zależnie od spółgłoski wygłosowej, z repartycją częściowo odwrotną niż w 2)

    Np. (1) aniołowie (2) anieli (3) anioły – w ost. przypadku akurat bez odcienia deprecjacyjnego.

    Dziękuję za naświetlenie tematu,

    Łukasz

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego