Czy gdyby w pytaniu umieszczonym pod linkiem https://sjp.pwn.pl/poradnia/haslo/Przecinki-zamiast-srednikow;18761.html warunki podane w definicji były zapisane w formie listy wyliczeniowej i wewnątrz nich występowałyby przecinki, to warunki te, jako elementy listy wyliczeniowej, można by oddzielić średnikami?

Dzień dobry,
czy można utworzyć imiesłowy przymiotnikowe bierne od czasowników zadecydować, odpowiedzieć i twierdzić? Tylko pierwszy występuje w Praktycznym słowniku współczesnej polszczyzny (jednak podaje wyłącznie konstrukcję zadecydować co, a nie wspomina o zadecydować o czymś, co jest podejrzane), mimo że wszędzie występuje konstrukcja ktoś robi coś. Problem polega na tym, że zamiast rzeczownika w bierniku znajdującego się po czasowniku jest konstrukcja z że.
Pozdrawiam

Szanowni Państwo,
proszę o poradę. Jaka jest zasada dotycząca przecinka przed wyrażeniem w celu? Piszę, albowiem w zasadach polskiej ortografii nie znalazłem odpowiedzi. Bardzo proszę o odpowiedź na to nurtujące mnie pytanie. Będę wdzięczny za wykładnię. Mimo że wydaje się on (interesujący mnie człon) być wprowadzeniem zdania podrzędnego okolicznikowego celu, to jednak w zdaniu: „Musisz pójść do lekarza w celu zdobycia recepty” nie postawiłbym przecinka.

Mam niemały problem z pewnym związkiem frazeologicznym z Pomorza. Szczerze wierzę, że pomogą mi go Państwo rozwiązać. Chodzi o związek: wciągnąć/wciągać/wypijać żółtko. Samo znaczenie nie jest mi obce i wedle mojej wiedzy połączenie to, używane w rozkaźnikach najczęściej, znaczy tyle co: ‘rozbudzać się, zbierać w sobie siły, rychtowanie się z łóżka’.
Zagwozdką dla mnie jest etymologia tegoż frazeologizmu. Dlaczego akurat żółtko czy ma to związek z symboliką życia?

Pozdrawiam
M. Kiliński

Witam serdecznie!

Od pewnego czasu nurtuje mnie problem związany z zastosowaniem przyimków na oraz w. Często widzę przykłady zamiennego ich stosowania np. w/na sali, we/na dworze (mając na myśli posiadłość), w/na zakładzie. Intuicyjnie czuję, kiedy według mnie jest to dopuszczalne, nie potrafię jednak przypisać tego żadnej regule.

Z góry dziękuję za wyjaśnienie,

M.

Szanowna Poradnio,
od jakiegoś czasu nurtuje mnie kwestia odmiany skrótowców pochodzenia angielskiego. Szczególnie wątpliwym jest ELSA (European Law Students’ Association – Europejskie Stowarzyszenie Studentów Prawa). W związku z tym proszę o rozwiązanie sporu między studentami prawa a przyszłymi tłumaczami, który ze zwrotów: „Udzielam się w elsie” czy „Udzielam się w elsa”, jest poprawny i dlaczego?
Z góry dziękuję za odpowiedź, życząc jednocześnie Wesołych Świąt!
Agnieszka Mazalska

Szanowni Państwo,

po Internecie krążą dwa sposoby odmiany słowa Westminster, jednej z dzielnic Londynu - jeden sposób polega na odmianie tego słowa jak każdego innego słowa tego rodzaju, natomiast drugi to kompletnie nie odmienianie.

Czy mimo tego, że powinniśmy dążyć do odmieniania słów, które da się odmienić, można uznać nie odmienianie tego słowa za poprawne, a może nawet wstawić się za takim sposobem na odmianę, a dokładniej jej brak?

W statystyce używa się pojęcia wiarogodność, np. estymator największej wiarogodności. Z tego, co sprawdziłem, jest to po prostu starszy wariant słowa wiarygodność, obecnie chyba nie używany. Mówienie o wiarogodności nie ma żadnego uzasadnienia funkcjonalnego, a sprawia na mnie lekko książkowe, a nawet pretensjonalne wrażenie. Z drugiej strony można by pewnie argumentować, że wariant ten jest elementem tradycji, jakiejś ciągłości w języku nauki.
Ciekaw jestem Państwa opinii.

Witam!
Chciałbym zapytać, czy mówi się, że dany wyraz pisze się z wielkiej czy dużej litery.

Szanowni Państwo. Razi mnie obecnie mówienie piszemy coś wielką literą. Nie może być dużą literą? Z mojej edukacji w szkole podstawowej, a było to około 30 lat temu, zapamiętałem właśnie to drugie określenie, którego teraz praktycznie w szkołach się nie używa. Będę wdzięczny za odpowiedź.
Pozdrowienia,
Paweł Gosk