obcowanie
  • owocne obcowanie
    11.09.2007
    11.09.2007
    Droga Redakcjo,
    nowo otwarty serwis internetowy ciekawnik.pl ma na swojej stronie frontowej pod koniec wstępu zdanie „Życzymy owocnego obcowania!”. Czy słowo obcować jest tu poprawnie użyte? Czym można go ewentualnie zastąpić?
    Serdecznie pozdrawiam
  • Kolejność określeń
    28.10.2019
    28.10.2019
    Szanowni Państwo,
    ostatnio uwagę opinii publicznej przykuł głośny projekt nowelizacji kodeksu karnego, który ma uniemożliwić prowadzenie edukacji seksualnej. Kontrowersyjny przepis rozpoczyna się słowami: Kto propaguje lub pochwala podejmowanie przez małoletniego obcowania płciowego… . Czy nie byłoby poprawniej: Kto propaguje lub pochwala podejmowanie obcowania płciowego przez małoletniego…?
    Z czego wynika taki szyk wyrazów w zdaniu?

    Z poważaniem,
    JL
  • konkubinat
    24.03.2003
    24.03.2003
    Termin konkubinat definiowany jest jako „trwałe pożycie mężczyzny z kobietą bez zawarcia związku małżeńskiego” (słownik dostępny w serwisie internetowym PWN). Czy owo „pożycie”, w tym konkretnym przypadku, jest wspólnym życiem, czy raczej obcowaniem fizycznym (pożyciem seksualnym)? Innymi słowy: czy konkubinatem można określić niesformalizowany związek dwojga partnerów, którzy mieszkają razem, lecz nie utrzymują kontaktów płciowych? Z góry dziękuję za pomoc.
    Robert
  • bawole oczy
    10.09.2004
    10.09.2004
    Przeprowadziłem niedawno skromne „badania” na temat występowania zwrotu bawole oczy (ew. wole oczy, wole oko) w języku polskim i nie tylko (również w niemieckim, angielskim, szwedzkim i francuskim), i zaskoczyła mnie liczba zebranych przykładów. Nie Państwa należy pytać, skąd popularność bawolich oczu, ale chciałbym się dowiedzieć, czy potrafią mi Państwo podsunąć jakieś znaczenia tego zwrotu (oby do tej pory mi nieznane).
  • e pochylone
    28.01.2008
    28.01.2008
    „Idzie jesień i zima, synów nié ma i nié ma” – tak w formie dawnej, utrwalonej i przekazanej przez poetę. A jak pisać nié ma w tekstach współczesnych, np. w partiach dialogowych – pominąć é i zostawić tylko ni ma? Czym jest dziś ten zwrot, jeśli wypowiadająca go osoba nie stosuje go z przymrużeniem oka (dla efektu, zabawy itp.), lecz bierze za naturalną właściwą formę – archaizmem, regionalizmem, argotyzmem czy błędem? A jeśli błędem, to jak bardzo rażącym?
  • kalambury
    29.11.2012
    29.11.2012
    Jak sie nazywają takie wyrazy? Jaki jest ich cel? Jeżeli jest jakiś sposób ich oceny, czy wszystkie mają sens?
    (ocze)kiwanie, (oko)liczność, śmie(r)ci, (w)prost, zł(ot)em, baloni(c)ki

    I ostatnie pytanie: czy oba znaczenia powinny mieć odniesienie do tekstu?
    Serdecznie pozdrawiam.
    (Wszystkie były tytułami wierszy).
  • my i niedosyt
    12.05.2015
    12.05.2015
    Szanowni Językoznawcy!
    Jak to jest z tym niedosytem? My pozostajemy z niedosytem po obcowaniu z czymś czy coś pozostawia po sobie niedosyt?
    Pozdrawiam i dziękuję za odpowiedź
    Anna
  • pytanie retoryczne a interpunkcja
    11.10.2014
    11.10.2014
    Szanowni Państwo,
    czy pytania retoryczne można w jakiś sposób wyróżnić za pomocą interpunkcji? Na przykład poprzez użycie wielokropka zamiast pytajnika? Wydaje mi się, że raczej się tego nie praktykuje, ale czy pewne rozróżnienie nie byłoby czytelniejsze?
    Z wyrazami szacunku
    Czytelnik
  • wszem i wobec
    11.06.2002
    11.06.2002
    Czy poprawne jest wyrażenie: wszem i wobec używane często przez niektórych Polaków? Jak się domyślam wobec znaczy tutaj razem, a zwrot ten pochodzi od dawnego uroczystego wszem wobec i każdemu z osobna. Moim zdaniem poprawna jest tylko forma wszem wobec, a forma z i pomiędzy tymi wyrazami jest błędna.
    Czy mam rację?
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego