Czy w tekście, w którym jest mowa o Związku Strzeleckim, w jego dalszej części można pisać sam wyraz związek małą literą? Czy za każdym razem należy pisać dużą literą? I jakie są reguły, jeśli chodzi o pisownię nazw typu: 1 kompania, III brygada: czy tu też obowiązują duże litery?

Która forma czasownika w zdaniu „I ludzie, i okoliczności poszli/poszły w zapomnienie” jest poprawna?
Z góry dziękuję za odpowiedź.

Czy zastosowanie kropki po liczebniku porządkowym w nazwie jednostki wojskowej (i skrótowcach) jest poprawne?
Przykłady:
3. Pułk Piechoty,
7. Flotylla Okrętów – 7. FO,
6. Flotylla Obrony Wybrzeża – 7. FOW.

Serdecznie dziękuję.
Czesław Dyrcz

Czy słuszne jest stanowisko poprawiaczy napisu Mackiewicz-Kaczyńska na sarkofagu?
1. Łącznik stosuje się przy nazwiskach złożonych, dwuczłonowych, tymczasem tu mamy dwa osobne nazwiska, a więc sytuację inną, nie uwzględnioną w przepisie, nie tę, na którą powołują się adwersarze.
2. Niestandardowa pisownia jest tolerowana w układach graficznych (strony tytułowe, afisze itp.). Czy napis na sarkofagu nie jest jedną z takich sytuacji?
3. Są precedensy: Garton Ash, Vargas Llosa…

Czy wypowiedź wewnętrzną bohatera można poprzedzić kreską dialogową?

Moim zdaniem nie, ale Autor przez całą powieść zapisał w ten sposób:

Czuł wewnątrz niepokój i niezaspokojoną ciekawość, które wywoływała świadomość wkraczania na nową drogę:

– Jak wyglądać teraz będzie moje życie? Jak będę funkcjonować, wiedząc, że religia to opium, którym się karmią ci, którym brak odwagi ją odrzucić? Przeraża ich wizja kary po śmierci…

Pogardą mędrca skwitował ich postawę.

W mojej opinii ten fragment powinien wyglądać następująco.

Czuł wewnątrz niepokój i niezaspokojoną ciekawość, które wywoływała świadomość wkraczania na nową drogę:

Jak wyglądać teraz będzie moje życie? Jak będę funkcjonować, wiedząc, że religia to opium, którym się karmią ci, którym brak odwagi ją odrzucić? Przeraża ich wizja kary po śmierci…

Pogardą mędrca skwitował ich postawę.

Opcjonalnie można też zapisać tak:

Czuł wewnątrz niepokój i niezaspokojoną ciekawość, które wywoływała świadomość wkraczania na nową drogę:

Jak wyglądać teraz będzie moje życie? – zastanawiał się. – Jak będę funkcjonować, wiedząc, że religia to opium, którym się karmią ci, którym brak odwagi ją odrzucić? Przeraża ich wizja kary po śmierci…

Pogardą mędrca skwitował ich postawę.

Przed zmianą zapisu w całej powieści wolałbym się poradzić specjalisty. Dodam, że autor zarzucił mi niekonsekwencję, ponieważ w niektórych fragmentach tego typu zostawiłem kreskę dialogową. Na przykład tutaj:

Wypadało ze zwyczajnej grzeczności spytać, o co chodzi, ale palił się, by skończyć dzieło.

– Czy zawsze muszę być uprzejmy? Niech się szybciej wyniesie! – zawyrokował po cichu z zimną premedytacją, która w tym momencie po raz pierwszy stała się jego udziałem.

Wreszcie został sam.

Zostawiłem tutaj kreskę dialogową, ponieważ bohater werbalizował swoją myśl. Po chichu, kierując ją tylko do siebie, ale jednak wypowiedział te słowa.
Przed zadaniem pytania skorzystałem z porady https://sjp.pwn.pl/poradnia/haslo/monolog-wewnetrzny;10328.html, ale nie ma tam jednoznacznej odpowiedzi na moje pytanie, czy można zostawić kreskę dialogową.

Szanowni Państwo,
spotkałam się z zapisem „Jeronimo Martins Dystrybucja S.A. zawarła umowę z…”. Jaka jest prawidłowa forma: zawarła, zawarł czy może zawarło? Będę wdzięczna za kilka słów wyjaśnienia, jakie reguły mają tu zastosowanie.
Z poważaniem
Patrycja Bukowska

Proszę o wyjaśnienie zasad odmiany w tekstach polskich nazwisk niemieckich kończących się na -ß, w konkretnym wypadku nazwiska Knieß. Czy będzie to forma Knieß’a, Knieß’owi itd. czy Knießa, czy Kniessa? W żadnym ze słowników bądź poradników, do których udało mi się dotrzeć, nie znalazłem odpowiedniej reguły.
Z wyrazami szacunku

Uprzejmie proszę o radę, jak poprawnie napisać nazwę Dział Marketingu i jak poprawnie zapisujemy skrócone nazwy instytucji typu Ministerstwo Edukacji, Ministerstwo Obrony itp. Czy takie nazwy mają być pisane zawsze dużą literą, czy można je także pisać małą literą?
Pozdrawiam
Waldemar Pyszczykiewcz

Chciałam zapytać o sformułowanie uznać za stosowne: „Autor nie uznał za stosowne opatrzenia komentarzem informacji” czy może „Autor nie uznał za stosowne opatrzyć komentarzem informacji”? Dziękuję i pozdrawiam.
Ania z Opola

Proszę o obronę apostrofu (cz. 1). Czasem uzasadnia się go niewymawianiem ostatnich liter. Ale:

— Avery’ego vs. Walerego, Goscinnego,

— Murphy’ego vs. Adyego.

Skoro brak różnic w wymowie, skoro można by pisać per analogiam Murphyego, Averego, to po co apostrof? Gdyby to był argument, pisalibyśmy Ściegienny’ego i w Jeziorany’ach. Albo Montesquieugo – pomijamy u, więc powinien być apostrof, a nie ma.