Dzień dobry,
zastanawia mnie, czy językoznawcy nie naśmiewają się z naszych polskich rolników. Nie wiem, czy kiedyś naprawdę mówili oni mełł czy pełł, jednak pod koniec XX wieku słowniki zanotowały w końcu wyrazy mielić i pielić, jednak z zastrzeżeniem reg. i pot. Ba, WSO PWN do teraz nie notuje hasła mielić. Wszystkie słowniki dalej upierają się, że jedyna słuszna odmiana od orać to orz. Moim zdaniem język polski powinien być bardziej przyjazny dla użytkownika.
Pozdrawiam

Szanowni Państwo!
Jestem filologiem klasycznym i z czasów studenckich pozostał mi i moim przyjaciołom z roku nie rozwiązany problem. Otóż w trakcie zajęć czytaliśmy w oryginale dzieło Hezjoda Prace i dnie, w którym znajduje się wers mniej więcej tej treści (cytuję z pamięci): „nago órz, nago siej, nago żnij”. Moje pytanie dotyczy trybu rozkazującego w 2. os. l. poj. od czasownika orać i żąć. Czy utworzyłem formy poprawne, czy w ogóle one istnieją? Polscy tłumacze tego dzieła wybrnęli z kłopotu, zastępując je innymi wyrazami.
Będę wdzięczny za odpowiedź.
Pozdrawiam.
Piotr Sobczak

Moje pytanie dotyczy deklinacji wielowyrazowych nazw państw, a konkretnie: jaką postać powinien mieć dopełniacz nazwy Wolne Państwo Orania: czy należy powiedzieć: obywatel Wolnego Państwa Orania, czy może Wolnego Państwa Oranii?

Jest w Kazachstanie miasto Орал nad rzeką Урал. Jak należy pisać jego nazwę? Transkrypcja z języka rosyjskiego (jednego z dwóch urzędowych w Kazachstanie) nakazywałaby Orał, tak też podaje Popularny atlas świata PPWK. Podobieństwo do Урал – Ural jest jednak bardzo sugestywne, i można się spotkać również z pisownią Oral. Której formie dać pierwszeństwo i czy „ta gorsza” jest dopuszczalna jako oboczna?