Witam,
parokrotnie był już poruszany temat odmiany słowa cudzysłów. Proszę jednak powiedzieć, czy poprawną formą jest „Apostrofu nie używa się jako cudzysłowia” czy „Apostrofu nie używa się jako cudzysłowu”?
Pozdrawiam

Tynf to dawna polska moneta, której nazwa pochodzi od nazwiska mincerza – Andrzeja Tymfa. Słownik PWN uwzględnia co prawda obie wersje – tynf oraz tymf. Szybkie badanie pokazuje jednak, że tynf występuje parokrotnie częściej. Skąd wzięło się to N w nazwie monety? Czy nie powinniśmy raczej mówić dobry żart tymfa wart?

Szanowni Państwo!
Ostatnio parokrotnie spotkałam się z wymową słowa dysleksja przez [z], czyli [dyzleksja]. Stąd moje pytanie: jak prawidłowo należy wymawiać, [dysleksja] czy [dyzleksja]?
Z góry dziękuję za odpowiedź.

Jak pisać nazwy dokumentów utworzone od miejsc ich powstania? Czy uzasadniona jest często spotykana pisownia Konwencja Wiedeńska, Konwencja Waszyngtońska itp., czy też należałoby pisać Konwencja wiedeńska, Konwencja waszyngtońska, a może obydwa wyrazy małymi literami?
Serdecznie pozdrawiam
Waldemar Gajaszek

W sjp.pwn.pl laptop ma wyraźnie dopełniacz laptopa. Logika podpowiada coś odwrotnego (rzeczownik nieżywotny), ale oprócz niej mam przykład audycji Lato z radiem w 1. programie PR. Słuchałem jej wielokrotnie tego lata i nagrodą w codziennym konkursie był m. in. laptop. Kilka razy dziennie zapowiedzi mówiły, że w konkursie można „wygrać laptop, kamerę cyfrową lub kino domowe”. Tak samo mówił spiker podczas wyboru nagród, używając w bierniku formy laptop, jak mianownik. Kto ma rację?

Nie wiem, czy to w związku z sukcesami/ porażkami naszej drużyny piłkarskiej, ale z wielu źródeł dowiaduję się o wynikach meczy i mam do czynienia z innymi informacjami, które dotyczą meczy. Już parokrotnie w związku zalewem błędnej pisowni sprawdzałem w różnych słownikach, ale wszędzie jako prawidłowa forma dopełniacza liczby mnogiej występuje meczów.
Najgorsze, że sformułowanie meczy można spotkać w TVP – szczególnie na planszy dużymi literami przy podawaniu wyników meczów. Czy istnieje szansa, żeby uświadomić społeczeństwo o poprawnej pisowni tego wyrazu?

Dzień dobry. Wśród młodzieży (ale nie tylko) można czasami usłyszeć frazę oznaczającą rozbawienie, brzmiącą /hue hue/ lub raczej /hłe hłe/. Wydaje się, że jest to forma zbliżona do „ha, ha” czy „he, he”. Jakkolwiek rozumiem, że słowo to nie znalazło się w słownikach języka polskiego, to jaki powinien być jej językowo poprawny zapis? Hłe, chłe, hue, chue? Naturalnie wygląda chłe, lecz chyba trudno uzasadnić rozpoczęcie od „ch”. Byłbym wdzięczny za Państwa opinię.

Jerzy Pluta w Nocie edytorskiej do „Dzieł wybranych” H. Worcella (Ossolineum, 1979) parokrotnie używa wyrazu przezwy (t.1, str. 645): „powieściowe przezwy zawierają cząstkę nazwisk autentycznych”, „żartobliwe przezwy otrzymali (...) dwaj znani pisarze”. Jakie brzmienie ma ten wyraz w M. l.poj. i czy w jakimś słowniku można go znaleźć?

Jak podają słowniki (m.in. Doroszewski, Kopaliński) profitka to okrągła osłonka dla ochrony lichtarza przed spływającą ze świecy stearyną. W Zaklętych rewirach profitki jako słowo pojawiają się parokrotnie, lecz z kontekstów nie sposób wywnioskować znaczenia. Poza jednym przypadkiem – kiedy mowa jest o… nasypywaniu cukru do profitek (Rewiry ciemne, rozdz. 6). Czy zatem profitki to również, w innym znaczeniu, cukierniczki?