Szanowni Państwo!
Coraz częściej słyszę wypowiedzi, w których czasownik potrzebować łączy się z bezokolicznikiem, np. „Potrzebuję napisać odpowiedź”, „Potrzebuję tam iść”. Takie formy wydają mi się wyjątkowo nietrafione. Nauczony jestem używać czasownika potrzebować w połączeniu potrzebować czegoś, a nie potrzebować zrobić coś. Proszę o opinię, na ile moje uprzedzenie do formy potrzebować zrobić coś jest uzasadnione.
Z poważaniem
Jarosław Mężyk

Jak powinno się mówic: „Potrzebuję słownika” czy „Potrzebuję słownik”?

Jakiego przypadka używamy z czasownikami: szukać, używać, potrzebować, dodawać (np. w przepisach kulinarnych). Często słyszę np. „Potrzebuję długopis”, ale ten zwrot nie wydaje mi się poprawny. Z góry dziękuję za odpowiedź.

Dzień dobry,
Mam do Państwa pytanie odnośnie poprawności tekstu, który znajdzie się na opakowaniu karmy dla zwierząt. Która forma jest poprawna:

Pies potrzebuje 2 puszki dziennie.
Pies potrzebuje 2 puszek dziennie.

Czy na formę słowa puszka wpłynie dostawienie do zdania skrótu ok.? Czyli, która z poniższych form jest poprawna:

Pies potrzebuje ok. 2 puszki dziennie.
Pies potrzebuje ok. 2 puszek dziennie.

Z góry bardzo dziękuję za poradę.
Sylwia Łatkowska

Szanowni Państwo,
Potrzebujemy synonim bliskoznaczny do słowa bezcenny!

Bardzo proszę o podpowiedź, w jaki sposób zapisać jakby/jak by w następujących zdaniach:
Jak by ktoś pokazał drogę, wszyscy ruszyliby w tym kierunku.
A jakie ma Pani najwcześniejsze wspomnienia? Jak by się Pani tak zastanowiła.
Jak by była sama, to by potrzebowała pomocy.
A jak by mi Pani powiedziała, co robiliście w tej szkole.
Będę bardzo wdzięczna za odpowiedź.

Pozdrawiam,
Barbara Mrowiec

Bardzo dziękuję za dotychczasowe odpowiedzi. Chciałabym również dziś zadać pytanie, które nurtuje mnie od dawna. Mianowicie chodzi mi o użycie zaimka ciebie. Już od jakiegoś czasu obserwuję w mediach, a co za tym idzie, także w mowie potocznej, takie oto użycie tego zaimka: „Kocham ciebie”, „Potrzebuję ciebie”. Wydaje mi się, że lepszą formą (nie mówię, że jedyną poprawną) byłoby powiedzenie: „Kocham cię”, „Potrzebuję cię”. Co Państwo o tym sądzą?
Pozdrawiam

Szanowni Państwo,
państwa zalecenie dotyczące nieodmieniania nieprzyswojonych w polszczyźnie słów afrykańskich budzi jednak moją wątpliwość. W tekst redagowanej właśnie przeze mnie powieści (przekład z angielskiego), której akcja toczy się w byłej Rodezji, wplecione są wyrazy pochodzące z różnych języków afrykańskich (m. in. plemion Ndebele, Shona). Część tych wyrazów wręcz prosi się o odmianę, a nieodmieniona po prostu źle brzmi. Czy mogę je odmieniać, nawet jeśli nie są zadomowione w polszczyźnie? Podaję kilka wyrwanych z kontekstu zdań powieści, a w nawiasach znaczenie danych wyrazów. Dodam, że wszystkie afrykańskie słowa są również zamieszczone w słowniczku na końcu książki.

Czasem pijemy herbatę tak, jak to robią Afs – zanurzamy nasze kanapki w zielonych, emaliowanych kubkach, potem odgryzamy mokry kęs i pociągamy łyk herbaty, która, zanim ją połkniemy, rozlewa się po całych ustach.
Robimy to tylko po to, by charf [naśladować] Afs, ale w końcu zawsze wracamy do rozkładania, lizania i zgniatania [kanapek].
Odpychamy łokciami opony i puszczamy się biegiem do zamieszkanego przez Afs khaya [domu], skąd nadpływa ten dźwięk.
Mieszkają tu wszyscy pracownicy farmy ze swoimi żonami i picaninami [picanin – dziecko] – razem około czterdziestu rodzin.
Kuca przy ogniu i daje nam do ssania kawałek sadza [sadza – rodzaj posiłku z kukurydzy] obtoczony w cukrze.
Spoglądam do góry i widzę ją, jak czeka na nas na stoep [podest] i już z daleka zauważa nasze poncha.
Och, to dlatego, że amadlozi [duchy przodków] nie potrzebują w niebie szczurów i dlatego, że n’anga [szaman] potrzebuje szczurzych pazurów, by zrobić niezwykłe muti [lekarstwo].

Z góry serdecznie dziękuję za odpowiedź,
Anna

Dzień dobry Państwu!
Bardzo proszę o odpowiedź na pytanie, czy w zdaniu: „Zarówno kobieta, jak i mężczyzna, potrzebuje zrozumienia” czasownik ma być w liczbie pojedynczej i czy zasadne jest postawienie przecinka po słowie mężczyzna.
Z góry dziękuję za odpowiedź.
Anna Matusiak

W pkt. 6 karty oceny świadczeniobiorcy kierowanego do zakładu opiekuńczego, stanowiącej załącznik nr 1 do rozporządzenia Min. Zdrowia z 23.12.2010r. jest zapis:

Poruszanie się po powierzchniach płaskich:
0= nie porusza się lub do < 50m
5= niezależny na wózku, wliczając zakręty > 50m
10= spacery za pomocą słowną lub fizyczną jednej osoby > 50m
15= niezależny, ale może potrzebować pewnej pomocy np. laski >50m

Moja wątpliwość dotyczy odczytania treści z uwzględnieniem użytych symboli matematycznych.