po����da��
  • Dubaj
    9.07.2008
    9.07.2008
    Bardzo proszę o podanie obowiązującej pisowni nazwy emiratu Dubaj. W słowniku ortograficznym jest Dubaj, ale w encyklopedii i w zeszytach Komisji Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej podano pisownię Dubajj.
    Dziękuję i pozdrawiam
    Marcin Ogórek
  • Dyksy
    17.04.2009
    17.04.2009
    Mam w pracy kolegę o nazwisku Dyksy. Okazało się, że odmienianie przeze mnie jego nazwiska wywołało u niego zdziwienie, bo ponoć w życiu się z tym nie spotkał. Ja tymczasem znalazłem w Internecie taką zasadę, że odmienia się nazwiska męskie kończące się na -y. Proszę o informację, czy mam rację i jak dokładnie powinienem odmieniać to nazwisko? Dyksy, Dyksie, Dyksę – czy to jest poprawne?
  • Energa
    18.06.2009
    18.06.2009
    Jak i czy odmieniać przez przypadki nazwę firmy Energa SA (która została wymyślona przez agencję reklamową), a także wieloczłonowe nazwy spółek zależnych, takie jak: Energa Operator, Energa Operator Oddział w Gdańsku, Energa Obrót, Energa Obsługa i Sprzedaż, Energa Elektrownie Ostrołęka, Energa Nieruchomości, Energa Elektrociepłownia Elbląg / Piwonice, Energa Oświetlenie Sopot?
  • etykietaż
    2.11.2004
    2.11.2004
    Szanowni Państwo,
    czy w języku polskim istnieje słowo etykietaż? Pracuję w muzeum i w moim środowisku używa się tego słowa na określenie etykiet pod obiektami, np. „Wystawa gotowa, do zrobienia jeszcze tylko etykietaż”. Intuicyjnie wywodzę to z francuskiego, i piszę, jeśli muszę, np. w kosztorysie wystawy, przez ż z kropką. Ale może to słowo w polszczyźnie w ogóle nie istnieje?
    Z poważaniem,
    Iwona
  • Europa Środkowo-Wschodnia
    20.03.2003
    20.03.2003
    Muszę przyznać,że odnośnie zapisu Europa Środkowo-wschodnia padłam ofiarą hasła środkowowschodni podanego w słowniku ortograficznym (PWN 2000). Brak odniesienia zarówno w rozwinięciu hasła, jak i w części teoretycznej słownika do zapisu Europa Środkowo-wschodnia, sugerował bowiem, że nie ma od pisowni podanej w słowniku wyjątku. Moje wątpliwości budzi natomiast fakt, że w odpowiedzi Poradni Językowej zapisano małą literą ostatni człon tego terminu, czyli wschodnia. Chciałabym się upewnić, która forma zapisu jest prawidłowa: Europa Środkowo-wschodnia czy Europa Środkowo-Wschodnia.
    Katarzyna Kościewicz
  • Fascynujący kredens

    10.12.2020
    10.12.2020

    Szanowni Państwo,

    proszę o etymologię i rozwój semantyczny słowa kredens.


    Z poważaniem

    Stratos Vasdekis

  • formy trybu rozkazującego
    11.03.2003
    11.03.2003
    Szanowni Państwo!
    Z uprzejmą prośbą zwraca się Helena Kazancewa – wykładowca języka polskiego z Białorusi.
    Mam kłopot z wyjaśnieniem moim studentom tego, jak się tworzy formy trybu rozkazującego. A właśnie co dotyczy czasowników kończących się zbiegiem spółgłosek, ostatnią z których jest spółgłoska wargowa.
    W podręcznikach dla obcokrajowców, które są mi dostępne, używa się dwóch reguł:
    1. Jeśli temat czasownika kończy się spółgłoską wargową, przy tworzeniu rozkaźnika temat twardnieje: zrób, kip, mów itd.
    2. Jeśli temat czasownika kończy się zbiegiem spółgłosek albo nie tworzy sylaby, dodaje się sufiks –ij (-yj): rwij, śpij, drzyj, zamknij, marznij, poślij.
    Wytłumaczywszy w ten sposób (byłam pewna, że powiedziałam wszystko), przy układaniu testu sprawdzającego zastosowałam między innymi czasowniki: martwić się, nakarmić, załatwić, wątpić, zrozumieć i poprosiłam o utworzenie form trybu rozkazującego od nich.
    Zgłupiałam, kiedy, zacząwszy sprawdzać, zobaczyłam formy, utworzone od tych czasowników za pomocą sufiksu –ij. Studenci zrobili niby wg reguł (przynajmniej tych, które podałam), a mimo to, zrobili źle.
    Może gdzieś w gramatykach jest taka reguła (której nie spotykałam, nie znam), że przy tworzeniu trybu rozkazującego sufiksu –ij nie dodaje się do tematów, zakończonych zbiegiem spółgłosek, jeżeli ostatnią spółgłoską tego zbiegu jest spółgłoską wargową? Czy ja mogę podać to studentom jako regułę, czy to jest zbieg okoliczności, i zdarzyło mi się w jednym zadaniu przez przypadek nazbierać tyle wyjątków? Czy istnieją jeszcze podobne przykłady? Może to tylko jakaś tendencja, dopiero obserwacja, którą trzeba by sprawdzić, zanim będzie się opowiadać z pewnością?
    I, zresztą jak wyjaśnić sytuację z parą aspektową rozumieć – zrozumieć, gdzie oba czasowniki należą do IV (III) koniugacji (poprzednie „kłopotliwe” słówka należały do II), przy czym forma rozumiej jest utworzona zgodnie z regułami od tematu 3 os. l.mn. (rozumieją), formę zrozumiej uważa się za dopuszczalną (choć miałaby być taka wg reguły), a zrozum jest formą normalną i powszechną? Co jest z czasownikiem weź (I), utworzonym od tematu weźm’, gdzie spółgłoska wargowa w wygłosie ginie? Czy to jest jedyny wyjątek, czy istnieją podobne czasowniki?
    Przepraszam Państwa za kłopot i długie tłumaczenie, wiem, że zadaję chyba niełatwe pytanie. Bardzo proszę o pomoc.
    Z serdeczną wdzięcznością,
    Helena Kazancewa
  • Gdzie umieścić przypis?
    21.06.2009
    21.06.2009
    W którym miejscu należy umieścić odsyłacz przypisu wówczas, gdy nie dotyczy on cytatu, lecz omówienia czyichś poglądów czy wręcz odesłania do dalszych lektur?
    Z wyrazami szacunku
    iwona Kurz
  • GKKFIT
    26.10.2018
    26.10.2018
    Szanowni Eksperci,
    czy rzeczywiście prawidłowa jest odmiana skrótowca GKKFiT w narzędniku i wołaczu podana w WSO PWN? Moim zdaniem ten skrótowiec nie jest tożsamy z pozostałymi przykładami wymienionymi w regule [227] 56.B.6. Podobnie uważają m.in.: dr Jan Grzenia w poradzie https://sjp.pwn.pl/poradnia/haslo/GKKFiT;7190.html oraz językoznawcy z internetowego słownika poprawnej polszczyzny https://dobryslownik.pl/slowo/GKKFiT/80532/. Ponadto wiele osób razi odmiana początkowego GKK.
  • gryf
    1.10.2004
    1.10.2004
    Proszę podać, czy istnieje jeszcze jakieś znaczenie słowa gryf oprócz znaczeń podanych w słowniku. Z góry bardzo dziękuję i proszę, jeśli to możliwe, o szybką odpowiedź – jest to dla mnie bardzo ważne.
    Pozdrawiam – Małgorzata Pietrzak
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego