Szanowni Państwo,
Igor Gałązkiewicz w swojej książce Art branding pisze o głębokiej relacji między sztuką a marketingiem. Prócz wspomnianego wyżej tytułu nie znalazłem innego zapisu pojęcia art branding. Jaki zapis wyraziłby optymalnie istotę działań marketingowych uwzględniających komponent artystyczny (związany ze sztuką), ale na równoprawnym poziomie? Czy postawienie łącznika (art-branding) jest w tym wypadku przesadą?
Będę wdzięczny za podpowiedź.
Z pozdrowieniami
Janusz Heller

Szanowni Państwo,
w sadze Gwiezdne wojny istotną rolę odgrywają padawani – młodzi adepci sztuki Jedi. Chciałbym dowiedzieć się czegoś więcej o tym słowie. Nie spotkałem go nigdzie poza tym kontekstem, czyżby zostało wymyślone na jego potrzebę? Obiło mi się o uszy, że – nazwijmy to szumnie – sfera duchowa świata Star Wars była inspirowana tradycjami Dalekiego Wschodu. Słowo padawan rzeczywiście pobrzmiewa gdzieś jakby z hinduska? Czy to dobry trop?

Z wyrazami szacunku
Czytelnik

Szanowni Państwo,
w różnego rodzaju ulotkach, folderach, reklamach zauważam, że nie tylko słowa Ty, Wy, Pan, Państwo są pisane wielką literą, ale również zaimki dzierżawcze, np. Twój, Wasz, Pański, Państwa itp. Czy podkreślanie w ten sposób szacunku i udawanie zindywidualizowanego komunikatu, choć de facto jest on skierowany do odbiorcy masowego i anonimowego, nie jest już lekką przesadą?
Pozdrawiam,
Dominik Szulowski

Dzień dobry,

chciałam się dowiedzieć, czy można połączyć wyrazy posuwisty i wypowiedź. Mając całą świadomość tego, że posuwisty może być krok w tańcu, a nie mowa. Jednak używając tego np. w tekście piosenki, wierszu (nie wzorcowo) - mając na myśli, że wypowiedź jest ta płynna. Czy jest to już przesada i będzie to kardynalny błąd?

Pozdrawiam

Witam serdecznie!
Chciałabym uzyskać odpowiedź dotyczącą stosowania znaków interpunkcyjnych po słowie Pozdrawiam i przed podpisem. Spotkałam się bowiem z następującymi zapisami:

Pozdrawiam
Ania

Pozdrawiam,
Ania

Pozdrawiam,
Ania.

Który zapis jest poprawny?

Szanowni Państwo,

refleksja, że...

wszystko wskazuje, że...

– to poprawne, ale mniej staranne konstrukcje? A może i poprawne, i staranne? Często mam ochotę napisać wszystko wskazuje na to, że.. albo refleksja dotyczyła tego, że... Czy to przesada?

Witam serdecznie,
chciałbym spytać o odmianę rzeczownika pizza w liczbie mnogiej. Szczególnie kłopotliwy wydaje się dopełniacz, ale być może to moje subiektywne odczucie?
Łączę wyrazy szacunku,
Tomasz Matczak

Sądziłam, iż związków frazeologicznych, np. włos jeży się na karku, nie zmieniamy strukturalnie, niezależnie od kontekstu, ale widziałam użycie typu: „Aż włosy zjeżyły im się na karkach”. Czy nie powinniśmy tutaj pozostać przy l. poj.? Jeśli nie, to czy w przypadku włosy stają dęba dla l. mn. powinniśmy mówić „Włosy stanęły im dęby”? Intryguje mnie również porównanie czarny jak węgiel: mówimy, że ktoś ma oczy czarne jak węgiel czy jak węgle? Jeśli to drugie – dlaczego?

Gdzie można znaleźć nagranie audio brzmienia starodawnej polszczyzny, tj. rekonstrukcji aktorskiej sposobu, w jakim dawniej potocznie mówiono?

Szanowni Eksperci!
Ikona to słowo, które zrobiło zawrotną karierę. Obecnie mało kto mówi i pisze, że coś jest symbolem czegoś – wszędzie czytamy i słyszymy o ikonach. Czy mogliby Państwo wyjaśnić, kiedy powinno się używać (i czy w ogóle) tego modnego słówka? Wydaje mi się, że jeśli zacznie się mówić, że Brad Pitt jest ikoną seksu – jak dotąd był symbolem – a Angelina Jolie ikoną męskich marzeń – zamiast ucieleśnieniem – to będzie to spora przesada…
Maciej Szymański