Witam,
bardzo interesuje mnie pochodzenie słowa przełożony w rozumieniu 'ktoś, kto jest nad nami, kto jest naszym przełożonym'. Dlaczego akurat przełożony? Próbowałem znaleźć w tym jakiś sens, ale jedyne, co przyszło mi do głowy, to przekształcenie z formy przedłożony, gdzie łożony znaczy 'usytuowany przed nami'. Proszę o pomoc.

Czy zalecenie to obowiązek?

Czy sformułowane przez zwierzchnika/pracodawcę zalecenie jest obowiązkiem?

Np. kierownik przysyła informację, że wprowadzone zostaną nowe adresy e-mail pracowników (równolegle z poprzednim działającym): „Zalecam przejście na nowe adresy e-mail, które będą aktywne od dnia 31 stycznia”. Czy w takiej sytuacji zmiana adresu e-mail jest obowiązkiem czy dobrowolnością?

Warto PRZEŁOŻYĆ osobiste dobro nad inne sprawy
czy
Warto PRZEDŁOŻYĆ osobiste dobro nad inne sprawy?

Mam na myśli, aby zdanie miało znaczenie, że dobro osobiste jest ważniejsze niż inne sprawy. Która forma jest prawidłowa?

Witam,
bardzo proszę o wyjaśnienie. W wojskowych pismach, kierowanych do przełożonych, bardzo często pojawia się skrót słów w zastępstwie pisany w/z lub wz. (z kropką na końcu). Moja dociekliwość, wyrażona m.in. poszukiwaniem takowego skrótu na różnych stronach internetowych, nie została nagrodzona :), gdyż nie znalazłem żadnej wzmianki na ten temat. Według mnie nie powinno się używać tych słów, bo to, czy ktoś przełożonego zastępuje (skądinąd przecież oficjalnie, z rozkazu innego przełożonego), czy też jest to właściwy przełożony (zajmujący to określone stanowisko na co dzień), nie ma aż tak wielkiego znaczenia, bynajmniej dla zainteresowanego, przedstawiającego sprawę w określonym piśmie. Być może umieszczanie przed nazwiskiem wyrazów w zastępstwie wynikało z obawy przed odpowiedzialnością za konsekwencje wiążące się z podjętymi decyzjami… Ale i to nie ma sensu, bo tak czy owak pismo zawiera adresata, np. płka Kowalskiego. Przykład:

Dowódca
wz. płk Jan KOWALSKI.

Dziękuję za poświęcony mi i mojemu problemowi czas. Pomimo iż sprawa jest błaha i nie dotyczy nikogo personalnie, ani też nie ujawnia tajemnicy wojskowej, ze względu na moje bezpośrednie powiązanie z armią (noszę mundur i nie jestem oficerem, choć liczę na zmianę stopnia; ale to zupełnie inna sprawa), bardzo proszę o zachowanie mojego adresu, imienia i nazwiska, a nawet inicjałów do Państwa wiadomości.

Dzień dobry Państwu.
Sporządzając tłumaczenia, używam często określenia islamista w znaczeniu 'zwolennik islamizmu, fundamentalizmu islamskiego, ekstremista islamski'. Słowa tego używają powszechnie Francuzi. Często spotyka się to określenie w mediach, natomiast jeden z moich przełożonych uznaje to za niepoprawne, twierdząc, że jedynym znaczeniem słowa islamista jest: 'islamoznawca', tak jak analogicznie np. arabista lub romanista. Kto ma rację?
Joanna

Szanowni Państwo.
Będę wdzięczna za rozwianie mojej wątpliwości. Ostatnio mój przełożony w pracy poinformował mnie, że w nagłówkach pism urzędowych nie jest w dobrym tonie stosowanie skrótów (w m. czy też wg, np. wg rozdzielnika), ale powinno się pisać całe wyrazy (w miejscu, według rozdzielnika). Zwróciłam się do Państwa, gdyż nie znalazłam żadnego podręcznika w tym zakresie.
Joanna

Zakonnicy często mówią o innym członku swojego zakonu współbrat. Czy cząstka współ- dodaje coś w tym wypadku do znaczenia słowa brat? Jeśli tak, to czy analogicznie należałoby mówić także np. współojciec (przełożony zakonny) i współmatka (przełożona zakonna)?

Dzień dobry!
Chciałem zapytać o płaza. Jak to się stało, że wyrażenia typu ujść płazem i płazować dały początek nazwie gromady zwierząt?

Szanowni Państwo!
Jaki stopień nakazu zawiera w sobie słowo powinien? Czy oznacza, że ktoś jest zobowiązany do wykonania jakiejś czynności, czy też pozostawione to jest jego decyzji? Czy więc powinien coś zrobić oznacza raczej, że może coś zrobić, czy też, że musi to zrobić?
Czy określenie należy coś zrobić jest równoznaczne z powinno się coś zrobić, czy też należy niesie w sobie silniejszy nakaz?
Pozdrawiam
Kazimierz Chłobowski

Mój przełożony ma zwyczaj zwracać się bezpośrednio do swoich podwładnych w trzeciej osobie np. „Czy napisał już pismo?” lub „Czy musi już wyjść?” (do kobiety). A jak do takiej formy zwracania się ustosunkowuje się język polski?
Pozdrawiam
Joanna