Jak stosować zasadę [317] w przypadkach zależnych? Jeśli w jednym tekście powołam się na trzy prace: Майкл Джексон на почтовых марках, Почтовые марки посвящены Майклу Джексону i Почтовые марки с Майклом Джексоном, to będą to: Michael Jackson na pocztowych markach, Pocztowyje marki poswiaszczeny Michaelu Jacksonu i Pocztowyje marki s Michaelom Jacksonom?

Czy mówi się w tym wypadku, czy w tym przypadku?

Dzień dobry,
Czy pytania pomocnicze do przypadków mają być zawsze takie same? Czy można jako takie pytanie zastosować jestem zamiast idę w narzędniku oraz opowiadam zamiast myślę w miejscowniku?

Jak wymawia się odmienione nazwy własne: Harry'ego, Buddy'ego, Holly'ego, Gregory'ego, Johnny'ego, Woody'ego… Chodzi o wybór między [hollego], [gregorego], [łudego] a [holliego], [gregoriego], [łudiego].

Dzień dobry,
Mamy problem z przypadkami. Forma „Użytkownik otworzył załącznik” i „Użytkownik nie otworzył załącznika” jest w miarę oczywista. Problem pojawia się przy konstrukcji „Użytkownik może nie być w stanie otworzyć załącznika”… czy też „Użytkownik może nie być w stanie otworzyć załącznik”??? Bardzo proszę o podanie, która forma jest poprawna (i dlaczego). Dziękuję!

Pozdrawiam,
Marta Bartnicka.

W Wielkim słowniku ortograficznym PWN (w artykułach hasłowych: Miłosna, sędzia, sieć) znalazłem następujące zapisy skrótów przypadków: CMs., DB., MD. Tego rodzaju zapisy występują także w Wielkim słowniku poprawnej polszczyzny PWN, np. DCMs., NMs. Dlaczego wyżej wymienione skróty nie zostały rozdzielone przecinkami, a kropka zamyka tylko ostatni z nich?

Zastąpić (kogo, co) – niby tak, a jednak … Bardzo proszę o wskazanie, które z poniższych zdań jest zdaniem poprawnym:
1. Nikt nie może JEJ (Agnieszki) zastąpić.
2. Nikt nie może JĄ (Agnieszkę) zastąpić.
Ja zdecydowanie skłaniam się ku zdaniu pierwszemu, drugie brzmi jakoś obco, wręcz mnie razi. Z uwagi na to, że posiadam wykształcenie techniczne, a koleżanki-humanistki twierdzą, że nie mam racji, zaczęłam mieć wątpliwości.
Jednak nie nasz spór, ale poprawność językowa jest tutaj najważniejsza. Będę bardzo wdzięczna za pomoc.

Z poważaniem,
Grażyna Bożek

W gramatyce niemieckiej przyimki rządzące dwoma przypadkami nazywane są „przyimkami naprzemiennymi”. Dlaczego tego terminu nie ma w polskiej gramatyce?

W treści stronicy https://usosweb.uw.edu.pl/kontroler.php?_action=actionx:katalog2/przedmioty/pokazPrzedmiot(prz_kod:3301-JF2706) jest opis przedmiotu System morfosyntaktyczny języka polskiego
W treści „Przypadek rządzony a wołacz. Mianownik na pozycjach innych niż podmiot. Przypadki strukturalne i leksykalne. Dopełniacz negacji, przypadki w nominalizacji, przypadek podmiotów. Distributivus – ósmy przypadek w języku polskim?”
Proszę o informację dotyczącą Distributivus

Szanowni Państwo,

chciałbym dopytać w sprawie nieodmienności wyrażeń łacińskich typu modus operandi. W słowniku można odnaleźć sformułowanie, że wyrażenie w każdej formie jest takie samo. Dla osób znających jednak język łaciński zdania „analiza modus operandi sprawcy”, a tym bardziej „są różne przykłady modus operandi sprawców” wygląda co najmniej dziwacznie. Czy można jednak stosować odmianę takich zwrotów i budować zdania typu „analiza modi operandi”? Jaka jest też przyczyną tej nieodmienności? Z góry dziękuję za pomoc.

Z wyrazami szacunku

Daniel