Które wyrażenie jest poprawne: statek płynie po morzu czy statek płynie na morzu?

Witam!
Chciałabym dowiedzieć się, jak poprawnie odmieniać czasownik, który ma określać czynność wykonywaną przez osobę, do której zwracamy się (za pomocą wołacza). Chodzi mi o wypowiedzenie typu „Rzeko, która płyniesz!”. Czy poprawne jest użycie tutaj formy drugiej osoby, czy bardziej prawidłowe byłoby „…która płynie”? Czy w tym przypadku wyraz która można zastąpić słowem co („Rzeko, co płyniesz / płynie!”)?
Z góry dziękuję za odpowiedź,
K. Piątkowska

płynę sobie łódką, a nade mną płyną (sobie) obłoki

Dzień dobry, mam pytanie odnośnie do pojawiającej się czasami w prognozach pogody quasi-poetyckiej konstrukcji językowej typu: od zachodu płyną sobie chmury...

Wyraz sobie dodany tu do czasownika płynąć żadną miarą nie wskazuje na to, że czynność ta jest „całkowicie zależna od woli wykonującej ją osoby i zwykle sprawia jej przyjemność” (por. Inny słownik języka polskiego). Płynące po niebie chmury (częściej obłoki) jako uosabiające zmienną naturę rzeczy toposy literackie obecne są w twórczości wielu poetów, choćby Mickiewicza, Miłosza,

Szymborskiej, Harasymowicza czy Ratajczaka. Nigdy jednak nie płyną one tam sobie, co najwyżej są wprawiane w ruch przez wiatr, któremu w pewnym kontekście można już przypisać atrybut sprawczości, jak dzieje się to w przypadku greckiej pneumy z Ewangelii Janowej, upowszechnionej przez łacińskie „spiritus flat ubi vult”, co zostało przetłumaczone na język polski jako „duch wieje kędy chce” lub „wiatr wieje tam, gdzie chce” (J 3,8).

A życie sobie (sic!) płynie, jak gdyby nigdy nic...

Z poważaniem

Szanowni Państwo,
korzystając z oferowanej przez Państwa możliwości, chciałabym zapytać, czy poprawne są sformułowania: „Z badań płyną doniesienia” lub „płynące z badań doniesienia”. Mam też wątpliwości co do użycia czasownika różnicować – czy poprawne jest użycie go w następujących kontekstach: „Sposób oceniania tego zjawiska różnicuje osoby ankietowane” czy też „Pogląd na ten temat różnicuje badaczy”? Uprzejmie dziękuję za odpowiedź.
Z poważaniem
Dominika Przegrodzka

Witam. Mam pytanie dotyczące poprawnego zapisu fonologicznego słów płyną i płynął, które wydają się brzmieć tak samo. Interesuje mnie także, jak powinno się zapisywać fonologicznie końcówki wyrazów z [i] – czy istnieje jakaś różnica w wymowie między nadziei, Marii, czy amnezji?

Szanowni Państwo,
czy orzeczenie jest we właściwej formie w zdaniu: Naukowcy i wielu dziennikarzy odbierali te informacje jako niewiarygodne?
Druga kwestia: płynie się pod prąd czegoś czy czemuś? Nieufne środowiska wywiadowcze płynęły jednak pod prąd tendencjom politycznym.

Z poważaniem
Czytelniczka

Dzień dobry!
Chciałabym zapytać o to, jak sklasyfikować błędny zapis czasowników w 3. osobie liczby pojedynczej rodzaju męskiego w czasie przeszłym typu zaczą*, płyną* (poprawnie zaczął, płynął). Czy jest to błąd ortograficzny, czy może językowy? Z góry dziękuję za odpowiedź.
Pozdrawiam
A. Lubowiecka

Czy w zdaniu „Medium służy powielaniu unikatu w sposób oraz w ilości zgodnych z intencją autora” wyraz zgodnych jest użyty w poprawnej formie? Wydaje mi się, że nie.

Czy dopuszcza się stosowanie – nie na końcu zdania – wyliczeń (np. podmiotu szeregowego), w których ostatni element jest oddzielony „tylko” przecinkiem? Przykład: „Pewnego dnia lekarze, politycy poszli do lasu”. Czasem napotykam taką konstrukcję i brak wyraźnego sygnału końca wyliczenia (spójnika) skutkuje tym, że na zrozumienie intencji autora potrzebuję dodatkowej chwili, zwłaszcza jeśli zarówno samo zdanie, jak i składniki wyliczenia nie są tak krótkie jak w przykładzie.

96.3. Dwukropek poprzedza wyliczenie szczegółów, o ile przed samym wyliczeniem zostały one zaznaczone w formie ogólnej, np. „Odmienne części mowy to: czasownik, rzeczownik, przymiotnik, zaimek i liczebnik”. Które słowo zaznacza tu formę ogólną. Właściwie czym jest forma ogólna? I jak rozpoznać podmiot szeregowy od zwykłego wyliczenia?