rozmawiać
-
Odpowiednik 12.09.201712.09.2017Szanowni Państwo,
w komunikacie radiowym usłyszałem, że minister obrony Japonii rozmawiał ze swoim odpowiednikiem ze Stanów Zjednoczonych. Zastanawiam się, czy wyraz odpowiednik użyty w tym kontekście jest zwyczajnym elementem języka prasowego. Mnie to zgrzyta; jakby uprzedmiotawia osobę, i to piastującą ważne stanowisko. Ale może to tylko moje odczucia.
Z wyrazami szacunku
Czytelnik -
pan Czopek – pana Czopka6.09.20016.09.2001Moja koleżanka ma na nazwisko Czopek. Bardzo proszę mi powiedzieć, czy to nazwisko się odmienia, a jeśli tak, to w jaki sposób? Które zdanie będzie poprawne:
Rozmawiam z panem Czopkiem?
Rozmawiam z panem Czopekiem?
Rozmawiam z panem Czopek?
Państwo Czopkowie czy państwo Czopek?
Bardzo dziękuję za odpowiedź. -
Sens zdania29.04.201929.04.2019Czy zdanie Nie jesteś winna temu, że jesteś dla twojego kochanka tym, czym były dla niego te chwile, kiedy, przed śmiercią babki, rozmawiał z nią tak, jak patrzy się na jabłka wiszące zimą na jabłonce? ma sens? Wątpliwości budzi głównie rozmawiał tak, jak patrzy się. Czy można rozmawiać tak jak się patrzy?
-
zaimek względny18.06.201518.06.2015Jaką formę powinny mieć zaimek i czasownik przy podmiocie grupa dzieci – która zrobiła czy które zrobiły? Czy dopuszczalna jest dowolność?
Dziękuję -
Żeśmy przyszli wziąść!18.03.200818.03.2008Szanowni Eksperci!
Jedną z tendencji każdego języka, także przecież polskiego, jest ekonomia i upraszczanie. Czemu w takim razie tak popularne są błędne formy typu: żeśmy przyszli (dwa wyrazy, cztery sylaby zamiast trzech w przyszliśmy) albo wziąść (z trudną do wymówieni zbitką ść zamiast wziąć)?
Łączę ukłony -
Arendt20.06.200620.06.2006Proszę o rozwianie wątpliwości związanych z odmianą mojego nazwiska. Przyjmuje ono pisownię Arendt, a wymowę [arent]. Czy nazwisko to należy odmieniać (Arendta, Arendtowi itd.), czy też nie? W przypadku występowania zbitki dt wewnątrz słowa przestaje istnieć tak wyraźne językowe uzasadnienie dla nietypowej wymowy i z [arenta] staję się [arendtem].
Chciałbym uniknąć śmieszności podobnej do tej, którą wywołał pewien minister, zalecając odmianę swojego nazwiska niezgodną z normami.
KA
-
Coś jest nie tak30.06.201430.06.2014Witam.
Podczas rozmowy ze swoim znajomym, napisał mi on: „Poprawi mi humor i się czegoś dowiadujesz”. Mowa tu o obejrzeniu pewnego programu historycznego. Kiedy przeczytałem to zdanie, poczułem, że coś jest „nie tak”. Zastanawiam się, czy takie zdanie jest poprawne językowo. -
Czy można zastrzec brak odmiany nazwiska?
12.06.202112.06.2021Dzień dobry,
mam pytanie dotyczące odmiany nazwisk żeńskich składających się z dwóch członów zakończonych na literę a. Czy można zastrzec sobie brak odmiany drugiego członu i czy wówczas jest to poprawne? Np. Rozmawiam z Anną Miłą-Dobra.
Będę wdzięczna za odpowiedz.
Pozdrawiam Joanna
-
Dokładnie!21.03.201221.03.2012Witam,
ostatnio zostałem poprawiony przez starszego Pana, używając słowa dokładnie:
P: Czyli mam użyć dwóch przycisków jednocześnie i wybrać numer?
J: Dokładnie.
P: Dlaczego Pan mówi do mnie dokładnie?! To nie jest po polsku!
Czy faktycznie używanie słowa dokładnie nie jest poprawne? Czy nie powinno potwierdzać się poprawności zdania słowem dokładnie? -
dużo i wiele4.09.20064.09.2006Czy to prawda, że nieokreślonych zaimków liczebnych wiele oraz dużo należy używać w zależności od policzalności lub niepoliczalności? Na przykład dużo miejsca, wiele osób? W archiwum Poradni znalazłem następujące zdanie: „Język oprócz dostrzegalnych innowacji (a tych dużo pojawiło się w ostatnim szesnastoleciu) zawiera w sobie bardzo wiele historii i tradycji”.
