Szanowni Państwo,
czy zdanie dwie liczby są sobie równe jest poprawne? Wydaje się, że sensowniej jest powiedzieć po prostu dwie liczby są równe. Zwrotność wprowadzona przez sobie sprawia wrażenie, jakby każda z tych liczb miała być równa sobie samej. Chyba że by powiedzieć są równe sobie nawzajem, ale to może przerost długości nad treścią.

Z wyrazami szacunku
Czytelnik

„Większy lub równy od wartości X”? „Większy lub równy wartości X”? Wiem, że jedno i drugie jest „niepoprawne”, ale z matematycznego punktu widzenia taka sytuacja jest całkiem normalna. Pierwszą formę od razu zakwalifikowałam jako błędną. Drugą chyba można (trzeba?) zaakceptować?

Bardzo proszę o rozwianie moich wątpliwości. Powinno się mówić, że coś jest równe zero czy równe zeru? Tak samo, coś jest większe/mniejsze bądź równe zero czy większe/mniejsze bądź równe zeru?

Dzień dobry. Mój syn studiuje matematykę. Ostatnio jeden z profesorów zwrócił mu uwagę, że wyrażenie a≥b czytamy: a jest równe, większe b. O ile przy czytaniu symbolami jest to dla mnie poprawne, to kiedy wstawię cyfrę brzmi śmiesznie: 3 jest równe, większe 5. Uważam, że powinien tam pojawić się przyimek, tylko który: od, niż? A może naprawdę nie trzeba? Dziękuję za wyjaśnienie.

Szanowni Państwo,

czy poprawne jest określenie "iloczyn mnożenia" jako wskazanie konkretnej liczby, która jest wynikiem mnożenia?

Moje wątpliwości wiążą się z tym, że w często spotykanym sformułowaniu "iloczyn liczb x i y" wyraz iloczyn wcale nie oznacza (zgodnie z definicją) wyniku mnożenia tylko po prostu mnożenie liczb, więc "iloczyn mnożenia" można by też uznać za "mnożenie mnożenia".

Z poważaniem

mp

Moje pytanie dotyczy mianownika i biernika l. mn. rzeczownika elf. We wszelkich słownikach jako poprawna sugerowana jest końcówka -y (a więc elfy). Tymczasem Marek Gumkowski w jednym z wydań Władcy Pierścieni J. R. R. Tolkiena wprowadził formę elfowie, tak to motywując:

Wspomnieć także należy o modyfikacji innego rodzaju: rzeczownikowi elf w mianowniku i bierniku liczby mnogiej nadawana jest tu męskoosobowa forma elfowie, nie figurująca w słownikach języka polskiego. Odważono się na takie odstępstwo od językowych prawideł zarówno dlatego, że w odniesieniu do postaci określanych tym mianem są tu zawsze stosowane formy gramatyczne przynależne istotom ludzkim (a więc oni, nie one; zrobili, nie zrobiły), jak i z chęci naśladowania w tej mierze decyzji autora, używającego nieprawidłowej w angielszczyźnie formy liczby mnogiej elves (zamiast elfs) i toczącego o to zażarte boje ze skrupulatną korektą. Tolkien chciał w ten sposób odświeżyć sens słowa, które – jak pisał – „z biegiem czasu skarlało i dziś kojarzy się raczej z fantastycznymi duszkami”. W polskim przekładzie forma elfy została pozostawiona wyłącznie w kilku miejscach jako zbiorowe określenie ludu czy też szczepu (np. Elfy Szare, Elfy Leśne – ale już: Elfowie Wysokiego Rodu). Podobnie, choć w sposób nie tak konsekwentny, wprowadzone zostały, jako oboczne, formy krasnoludy i krasnoludowie.

Swego czasu temat ten wzbudził żywą wymianę zdań na „Forum dyskusyjnym miłośników twórczości J.R.R. Tolkiena”. Tu chciałbym spytać, co Państwo sądzą na temat takiej innowacji językowej, jej zasadności i poprawności. Czy da się tu w ogóle jednoznacznie rozstrzygnąć problem, czy też wybór jednej z form jest li tylko kwestią gustu użytkowników języka?

Z tolkienowskim pozdrowieniem,
Ruginwaldus

Dzień dobry,
W jaki sposób powinniśmy prawidłowo odmieniać nazwy języków programowania JavaScript i TypeScript? Zauważyłem, że bardzo powszechna jest różna odmiana tych dwóch podobnych wyrazów:
• M. JavaScript
• D. JavaScriptu
• C. JavaScriptowi
• B. JavaScript
• N. JavaScriptem
• Msc. JavaScripcie
• W. JavaScripcie!
• M. TypeScript
• D. TypeScripta
• C. TypeScriptowi
• B. TypeScripta / TypeScript
• N. TypeScriptem
• Msc. TypeScripcie
• W. TypeScripcie!
Ciekawi mnie głównie dopełniacz i biernik.
Zadałem to samo pytanie na jednym z forów programistycznych i część osób potwierdziła moją odmianę, ale część uznała, że oba słowa odmienia tak, jak „jogurt“ (a więc dopełniacze TypeScriptu i JavaScriptu).
Jedna z osób zasugerowała mi, iż różnica w odmianie może wynikać z tego, że końcówka „u“ jest bardziej charakterystyczne dla rzeczowników abstrakcyjnych, a „a“ dla marek, a TypeScript początkowo był kojarzony wyłącznie z jedną firmą i mógłby być uznany za markę.
https://www.ekorekta24.pl/dopelniacz-liczby-pojedynczej-rzeczownikow-rodzaju-meskiego-koncowka-a-czy-u/
Czy tak jest w rzeczywistości? Którą z tych odmian należy uznać za bardziej poprawną?

Interesuje mnie, w jaki sposób były tworzone marytonimika i patronimika. Dziękuję za odpowiedź.

Proszę o rozstrzygnięcie wątpliwości odnośnie do formy wołacza liczby pojedynczej nazwisk żeńskich z formantem -ówna, np. Mroczkówna. Czy obowiązuje tu zasada, że wołacz jest równy mianownikowi? Takie jest moje zdanie. Będę wdzięczna za odpowiedź.
Pozdrawiam
I. Perużyńska

Witam,
moje pytanie odnosi się do krótkiego wierszyka, który rozpoczyna się słowami: „Jajko jajku nie równe, więc jajko jajko goni…”. Czy nie równe można napisac oddzielnie? Chodzi o silne zaznaczenie różnic w wielkości, fakturze, kolorze itp. pomiędzy poszczególnymi jajami.