Czy istnieje semantyczny bądź etymologiczny związek pomiędzy przesadzaniem w sensie przenoszenia roślin a przesadzaniem w sensie robienia czegoś w nadmiarze?

Skąd wziął się zwrot sadzić koperczaki?

Szanowni Państwo!
Jeżeli w tekście pojawiają się wyboldowane punkty, czy pogrubione powinny zostać również cyferki na początku i kropki po zdaniu? Na przykład: „1. Sadzenie drzew”. Czy są jakieś reguły, które to regulują? To problem bardziej kosmetyczny, ale w druku istotny. Będę wdzięczna za pomoc.
Agnieszka Kajak

Jak powinna brzmieć spolszczona wersja łacińskiej nazwy własnej Tillandsia – Sadzimy tilandsie (przez jedno l) czy Sadzimy tillandsie (pozostawione zdublowane l)?
Do skracania podwójnego l odnoszą się zasady 279 i 280, jednak nie uwzględniają one takiego przypadku jak powyższy.

Szanowna Poradnio,

w starszych tekstach często pojawia się forma „k z apostrofem”, np.

„Tobie k’woli rozliczne kwiatki Wiosna rodzi, Tobie k’woli w kłosianym wieńcu Lato chodzi,” albo „Z majestatu Trójcy Świętej, Tak sprawował poselstwo k’niej:”. Jaką funkcję pełniła ta forma i dlaczego zniknęła? Wydaje mi się, że była ona dość wygodna, bo skracała nieco wypowiedzi i dziwi mnie nieco, że zniknęła.

Z poważaniem,

Szanowna Poradnio,
czy należy oddzielać przecinkami różne spójniki o tym samym znaczeniu, występujące w jednym zdaniu? Na przykład w takim: W ogrodzie sadzimy drzewa lub krzewy albo pnącza bądź kwiaty.

Witam,
mam pytanie o to jak odmieniać nazwę odmiany jabłoni Koksa Pomarańczowa (duże litery używane są w nomenklaturze sadowniczej). Czy należy pisać jabłka Koksy Pomarańczowej, czy też jabłka Koksa Pomarańczowej (bo nazwa Koksa pochodzi od nazwiska hodowcy – Cox)? Czy sadzimy Koksę pomarańczową, czy Koksa Pomarańczową? Dziękuję.

Szanowni Państwo,
państwa zalecenie dotyczące nieodmieniania nieprzyswojonych w polszczyźnie słów afrykańskich budzi jednak moją wątpliwość. W tekst redagowanej właśnie przeze mnie powieści (przekład z angielskiego), której akcja toczy się w byłej Rodezji, wplecione są wyrazy pochodzące z różnych języków afrykańskich (m. in. plemion Ndebele, Shona). Część tych wyrazów wręcz prosi się o odmianę, a nieodmieniona po prostu źle brzmi. Czy mogę je odmieniać, nawet jeśli nie są zadomowione w polszczyźnie? Podaję kilka wyrwanych z kontekstu zdań powieści, a w nawiasach znaczenie danych wyrazów. Dodam, że wszystkie afrykańskie słowa są również zamieszczone w słowniczku na końcu książki.

Czasem pijemy herbatę tak, jak to robią Afs – zanurzamy nasze kanapki w zielonych, emaliowanych kubkach, potem odgryzamy mokry kęs i pociągamy łyk herbaty, która, zanim ją połkniemy, rozlewa się po całych ustach.
Robimy to tylko po to, by charf [naśladować] Afs, ale w końcu zawsze wracamy do rozkładania, lizania i zgniatania [kanapek].
Odpychamy łokciami opony i puszczamy się biegiem do zamieszkanego przez Afs khaya [domu], skąd nadpływa ten dźwięk.
Mieszkają tu wszyscy pracownicy farmy ze swoimi żonami i picaninami [picanin – dziecko] – razem około czterdziestu rodzin.
Kuca przy ogniu i daje nam do ssania kawałek sadza [sadza – rodzaj posiłku z kukurydzy] obtoczony w cukrze.
Spoglądam do góry i widzę ją, jak czeka na nas na stoep [podest] i już z daleka zauważa nasze poncha.
Och, to dlatego, że amadlozi [duchy przodków] nie potrzebują w niebie szczurów i dlatego, że n’anga [szaman] potrzebuje szczurzych pazurów, by zrobić niezwykłe muti [lekarstwo].

Z góry serdecznie dziękuję za odpowiedź,
Anna

Szanowni Państwo!
Interesuje mnie poprawność takich tworów, jak: organa, alimenta, urzęda itp. Słyszę tego coraz więcej i wydaje się, że ludzie używający tychże przekonani są o ich zgodności z zasadami języka polskiego. Może jednak nadal urzędy, alimenty i organy?

Witam serdecznie,
proszę o przybliżenie etymologii wyrażenia zapisać coś kredą w kominie.
Pozdrawiam,
Agata Radzikowska