Szanowni Państwo,
zastanawiam się nad składnią matematycznych tworów „liczebnikopodobnych”. Czy dobrze mi się wydaje, że sprawdzamy n-1 warunków, n-2 warunki, n-3 warunki, n-4 warunki, ale już: n-5 warunków, n-6 warunków itd.?

Z wyrazami szacunku
Czytelnik

Dzień dobry,

czy następujące zdanie ma poprawną kolejność „niezgodna wartość ze słownikiem”? Wydaje mi się, że poprawnie powinno być „wartość niezgodna ze słownikiem” ponieważ fragment „ze słownikiem” odnosi się do „niezgodna” i bez tego słowa nie funkcjonuje samodzielnie. Tak samo jak ma sens fragment „niezgodna ze słownikiem”, a nie ma sensu „wartość ze słownikiem”.

Ostatnimi czasy drażnią mnie konstrukcje, których przykłady podaję niżej. Podobne bardzo często słychać w mediach i można znaleźć w prasie. Czy to tylko moje przewrażliwienie, czy też we wszystkich tych zdaniach szyk powinien być zdecydowanie inny?

• X zginął w zorganizowanej przez Rosjan zasadzce.
• Jutro rano moskiewskiego czasu zaczną zabijać zakładników.
• To teraz jedyne miejsce, w którym mogą występować musicalowi artyści.
• Nowe przepisy umożliwiły powstanie rodzinnych wytwórni.
• Tym zadaniom nie podoła człowiek, dla którego najważniejsza jest polityczna kariera.
• Adresy komisji wyborczych można znaleźć na obwieszczeniach porozwieszanych w publicznych miejscach.
• Pisma poświęcone broni nie mają nic do zarzucenia karabinom czy pistoletom amerykańskiej produkcji.
• W moim przekonaniu nastąpiła nadinterpretacja tekstu rozszerzająca nieprawnie pojęcie estetyczne na ideologię polityczną totalitarnego państwa.
• Przedstawiamy skuteczne lekarstwa na codzienne dolegliwości biurowych aplikacji.
• Unijne standardy (tytuł artykułu)
• Wybierz firmę X, która zabezpieczy twoją finansową przyszłość.
• 10 weekendowych wyjazdów (wygrane w konkursie)

Pozdrawiam! :-))

Moje pytanie dotyczy poprawności używania tą i tę. W słowniku można znaleźć: B. tę, N. tą. Wielu ludzi mówi np. tą książkę, tą piłkę, choć zgodnie z deklinacją tego zaimka powinno zostać użyte tę. Czy obie te formy są dopuszczalne dla biernika?

Szanowni Państwo,
czy poprawne jest zdanie: To, czego nie może, to mu rozkazywać?

Z wyrazami szacunku,
Patrycja N.

Co dzieje się, kiedy zderzają się dwa zjawiska: akcent meliczny i akanie? Na przykład w słowie rozchodzi normalnie akcentujemy drugą sylabę, ale w kolędzie („głos się rozchoDZI’’) – trzecią. Gdyby w języku polskim było akanie, miałbym gotową odpowiedź ;-)
Możliwe więc, że ze względów rytmicznych Rosjanin zaakcentuje mołoko nie na trzecią, lecz na inną sylabę. Co wtedy jest ważniejsze – rzeczywiste akcentowanie, czy „pamiętanie’’, które o wymawia się jak a?

Szanowna Poradnio,
czy powinno się mówić na Alasce czy w Alasce? Dominuje forma z przyimkiem na. Alaska jednak jest stanem, a te łączą się z przyimkiem w. Co prawda, mówi się na Florydzie, ale stan ten leży na półwyspie. Alaska nie. Co może być więc przyczyną? Czy jest to zapożyczenie z rosyjskiego ze względu na pochodzenie nazwy? A może fakt, że Alaska jest stanem stosunkowo od niedawna?
Paweł

Czy można używać zwrotu „tutaj pisze” zamiast „jest napisane"?

Czy wymowa wyrazów rozcinać, rozcierać, zdzierać, zdziwiony, Zdzisław, bezczelny jako [rośc'inać], [rośc'erać], [źdz'erać], [źdz'iw'jony], [źdz'isłaf], [beszczelny] jest nadal uznawana za mało staranną? Według mnie, zwłaszcza w czterech ostatnich wypadkach ([zdz'erać], [zdz'iw'jony], [zdz'isłaf], [besczelny]), wymowa staranna brzmi niezbyt naturalnie i pedantycznie.
Pozdrawiam.