Szanowni Państwo,
bardzo mnie ciekawi, skąd homonimiczność wyrazu szacunek. Nie widzę na pierwszy rzut oka bliskości między dwoma głównymi znaczeniami (takimi jak w SJP). Interesujące jest to, że homonimiczność występuje też w formach synonimicznych. Na przykład estyma oznacza ‘poważanie’, a w bardziej specjalistycznym języku występuje pojęcie estymacji, odnoszące się do drugiego znaczenia szacunku. Wygląda na to, że rzecz sięga poza obręb naszego języka. Tym bardziej frapuje mnie źródło.

Szanowni Państwo,
chciałabym spytać, czy poprawne jest zdanie, jakie usłyszałam dzisiaj w serwisie informacyjnym: „Wielki szacunek za mistrzowskie lądowanie” (chodziło oczywiście o bezpieczne lądowanie samolotu bez wysuniętego podwozia). Mam wrażenie, że jest to kalka z kolokwialnej odmiany języka angielskiego, a w poprawnej polszczyźnie zdanie to brzmiałoby: „Wyrazy szacunku dla pilota za mistrzowskie lądowanie”.
Z poważaniem
Marta Pypeć

Szanowni Państwo,

zwracam się z prośbą o wyjaśnienie stosowania zapisu zaimków mój, nasz małą literą. Mnie wydaje się to oczywiste, że jedyny poprawny zapis jest małą literą, natomiast mój kolega z pracy uważa, że poprawna pisownia jest dużą literą i świadczy o szacunku do samego siebie. Proszę o rozwianie jego wątpliwości.

Z wyrazami szacunku

Barbara Matusiak

Uprzejmie proszę o interpretację, czy pisanie słowa Powstanie, używanego w kontekście jako część nazwy własnej Powstanie Warszawskie, oddzielnie wielką literą powinno być traktowane jako błąd ortograficzny. Cytuję: „Pani przewodniczka była młodą osobą, wiedzieliśmy więc, że urodziła się po Powstaniu”. Nauczycielka sprawdzająca pracę wskazała wielką literę w wyrazie Powstanie jako błąd (było takich wyrazów kilka), obniżając ocenę z pracy.
Grzegorz Kłos

Szanowni Państwo,
czy między formułami grzecznościowymi Z poważaniem oraz Z wyrazami szacunku umieszczanymi zazwyczaj na końcu listu jest jakaś różnica? Czy formuły te mogą być stosowane zamiennie?

Z serdecznym pozdrowieniem,

Dominik Mierzwa

Uprzejmie proszę Pana Profesora o odpowiedź na dwa, ważne dla mnie, pytania:
1. Czy można składać życzenia w imieniu własnym (oraz instytucji)? Jeśli nie, to proszę o podanie właściwej formy grzecznościowej, uwzględniającej oficjalną sytuację składania życzeń od siebie (szefa) i pozostałych pracowników.
2. W jakich oficjalnych sytuacjach można przekazywać wyrazy szacunku? Czy z punktu widzenia językowego tylko w relacji: młodszy – starszemu (szczególnie zasłużonemu)?

Dzień dobry,
jestem osobą związaną zawodowo z hotelarstwem. Na szkoleniach, które prowadzę od kilku lat, krzewię ideę polegającą na zapisywaniu słowa Gość z dużej litery. Łączę to właśnie z szacunkiem dla instytucji Gościa – podobnie jak w przypadku stosowania dużej litery zwracając się do kogoś w liście słowem Pan, Pani, Ty, Cię.
Chciałbym zapytać, czy językoznawcy dopuszczają tego typu formę jako oznakę szacunku dla Gościa czy Klienta hotelu?
Z wyrazami szacunku,
Kamil Maroszek

Czy nie wydaje się Państwu niezręczne zaczynanie mejli, zwłaszcza tych krótkich, od Szanowny Panie i kończenie ich słowami Z wyrazami szacunku? Choć zdaję sobie sprawę, że nie każde powtórzenie treści jest błędem, zawsze mam ochotę jakoś te formuły odpodobnić – czy słusznie? Jak uczynić to najzgrabniej?

Szanowni Państwo,

zwracam się z następującymi pytaniami:

1. Czy nadawca piszący list gratulacyjny, życzenia itp. podpisujący się słowami: dyrektor, koleżanki i koledzy z pracy lub w imieniu społeczności powinien te słowa zapisać wielkimi literami?
2. Czy, wypisując dyplom dla konkretnego ucznia, słowo ucznia powinno być zapisane wielką literą?

Dziękuję

Bożena K.

W oficjalnym piśmie, gdy zwracamy się do kogoś bezpośrednio, piszemy Pani Dyrektor, Pani Wando, czyli słowo Pan/Pani piszemy wielką literą. A co, jeżeli piszemy nie do kogoś, a o kimś? Która wersja jest poprawna:

– Szanowny Panie Dyrektorze, pani prezes Malinowska podjęła decyzję…
– Szanowny Panie Dyrektorze, pani Prezes Malinowska podjęła decyzję…
– Szanowny Panie Dyrektorze, Pani Prezes Malinowska podjęła decyzję…