Witam!
Bardzo proszę o rozstrzygnięcie wątpliwości co do pisowni nazwy stanowiska: szef sztabu generalnego. W jednym tekście (z dziedziny wojskowości) zastosowano aż trzy możliwe warianty: szef sztabu generalnego, szef Sztabu Generalnego, Szef Sztabu Generalnego (dodam, że w książce cały czas mowa o konkretnej osobie, generale wojska Polskiego).
Będę wdzięczna za pomoc. Pozdrawiam!

Szanowni Państwo, nurtuje mnie od jakiegoś czasu sformułowanie, którego wymaga ode mnie mój szef. Wydaje mi się, że konstrukcja, jakiej on chce i jaką zawsze nanosi mi na pisma, poprawiając je, jest niepoprawna. Zamiast „Proszę o przesłanie informacji” muszę pisać „Proszę o spowodowanie przesłania informacji”. W mniemaniu mojego przełożonego pierwsze sformułowanie nie oddaje charakteru czynności, czyli tego, że adresat ma sprawić, by ktoś inny przesłał stosowne informacje. Bardzo proszę o rozstrzygnięcie mojego dylematu językowego.

Często pisząc maila mam problem, jak napisać o swoim szefie. Jakoś ładniej wygląda mi pisanie go wielką literą (w stylu Przekazałem ofertę Szefowi, odezwie się w tej sprawie jutro), ale nie jestem pewien, czy to forma poprawna. Bo może przesadzam z grzecznością, a szef powinien być jednak „małoliterowy”).

Jakiś czas temu, gdy zmieniałem z nudów kanały w telewizji, moją uwagę przykuła irytująca fraza wypowiadana przez uczestników pewnego programu kulinarnego – na polecenia wydawane przez szefa kuchni odpowiadali oni uparcie „Tak, szef”. W słowach tych nie byłoby zapewne nic dziwnego, gdyby nie niepoprawna według mnie odmiana rzeczownika szef. Wielu internautów próbowało użycie tej bądź co bądź śmiesznej fleksji różnie argumentować i stąd moje pytanie: czy wyrażenie to może być poprawne?

Moje pytanie dotyczy połaczenia wyrazów sędzia i komisarz. Czy należy napisać: sędzia-komisarz, czy sędzia komisarz? Nasuwa mi się tu porównanie do lekarza internisty, laryngologa itd., gdzie drugi człon jest jakby „specjalizujący”. Czy można kierować się w pisowni takich połączeń wyrazowych właśnie tym kryterium? A zatem czy np. szef Amerykanin, szef Japończyk będziemy pisać również oddzielnie?
Dziękuję z góry za odpowiedź
Monika Waćkowska-Kabaczyńska

Dzień dobry. Spotkałam się z następującymi postaciami zapisu dialogu w opowiadaniach:

A – Stało się coś strasznego – powiedział Jan – mój szef miał wypadek.
B – Stało się coś strasznego – powiedział Jan. – Mój szef miał wypadek.

Która wersja będzie poprawna – i dlaczego? Będę wdzięczna za rozwianie moich wątpliwości.
Z wyrazami szacunku,
Kamila Kamieniec

Czy we frazach rzeczownikowych tego typu potrzebne są przecinki: „Prezydent USA Barack Obama powiedział, że…” czy „Prezydent USA, Barack Obama, powiedział, że…”; „Szef Wydziału Specjalnego kpt. A. Malina wydał rozkaz…” czy „Szef Wydziału Specjalnego, kpt. A. Malina, wydał rozkaz…”; „Mój brat Andrzej zmarł w…” czy „Mój brat, Andrzej, zmarł w…”?

Proszę mi odpowiedzieć, czy istnieje taki wyraz: przedaruj. Usłyszałam go od swojego szefa, ale nie wiem, jakie ma znaczenie.

Dzień dobry, chciałam zapytać, czy wyrażenie: „ku mojemu zaskoczeniu” powinno się oddzielać przecinkiem od reszty zdania i czy ma na to wpływ jego położenie w zdaniu: w środku albo na początku. A może poprawne będą oba zapisy: i z przecinkiem, i bez przecinka? Jeśli tak, to dlaczego? Czy to zależy po prostu od preferencji piszącego?

Bardzo dziękuję!

Mam wątpliwości, czy po postawieniu przecinka piszemy wielką literą czy małą. Oto konkretny przykład:

Szanowny Panie Dyrektorze,
W załączeniu przesyłam Panu…

Mój szef czasami nie stawia przecinka po słowie dyrektorze, a czasami stawia. Niezależnie od tego, zawsze każe pisać wielką literę od nowego zdania. Co robić, proszę o poradę. Jak zwrócić szefowi uwagę. Ja wiem, że po przecinku winna być mała litera.
Z poważaniem,
Hanna Klimek