trudno
-
Slogan reklamowy
12.04.202312.04.2023Dzień dobry!
Czy określenie „poczujecie gościnność jakiej nie pamiętają najstarsi Warszawiacy” jest formą prawidłową dla promowania usług hotelowych obiektu położonego w Warszawie?
Czy gościnność można „poczuć”?
Bardzo dziękuję za pomoc!
-
słowa jednoliterowe na końcu wiersza16.02.200316.02.2003Jednoliterowe spójniki i przyimki jak: i, w, u, a, z, o oraz do, przy, nad, pod itd. czy mogą pozostawać na końcu wiersza w tekście, czy należy je przynieść do nowego wiersza?
-
słowo na k…11.09.200711.09.2007Czy mógłbym prosić o wytłumaczenie etymologii wulgarnego słowa kurwa? W Internecie można znaleźć wiele sprzecznych wersji pochodzenia tego słowa i trudno dotrzeć, która jest zgodna z prawdą.
-
Smażymy stek 7.07.20167.07.2016Chciałbym zapytać o odmianę słowa stek. Uwielbiam to danie i poza zamawianiem w restauracjach często eksperymentuję z różnymi sposobami przyrządzania. Co do pytania jednak: często spotykam się z określeniem smażymy tego steka w poradnikach na youtube czy takich tam… Z drugiej strony jakoś intuicyjnie bardzie mi pasuje smażymy ten stek. Która forma jest poprawna?
-
sobie
29.03.202329.03.2023płynę sobie łódką, a nade mną płyną (sobie) obłoki
Dzień dobry, mam pytanie odnośnie do pojawiającej się czasami w prognozach pogody quasi-poetyckiej konstrukcji językowej typu: od zachodu płyną sobie chmury...
Wyraz sobie dodany tu do czasownika płynąć żadną miarą nie wskazuje na to, że czynność ta jest „całkowicie zależna od woli wykonującej ją osoby i zwykle sprawia jej przyjemność” (por. Inny słownik języka polskiego). Płynące po niebie chmury (częściej obłoki) jako uosabiające zmienną naturę rzeczy toposy literackie obecne są w twórczości wielu poetów, choćby Mickiewicza, Miłosza,
Szymborskiej, Harasymowicza czy Ratajczaka. Nigdy jednak nie płyną one tam sobie, co najwyżej są wprawiane w ruch przez wiatr, któremu w pewnym kontekście można już przypisać atrybut sprawczości, jak dzieje się to w przypadku greckiej pneumy z Ewangelii Janowej, upowszechnionej przez łacińskie „spiritus flat ubi vult”, co zostało przetłumaczone na język polski jako „duch wieje kędy chce” lub „wiatr wieje tam, gdzie chce” (J 3,8).
A życie sobie (sic!) płynie, jak gdyby nigdy nic...
Z poważaniem
-
sokolnik i sokolniczka7.10.20147.10.2014Szanowni Państwo,
czy pani sokolnik to sokolniczka? Skojarzenie wiedzie niezbyt elegancko ku solniczce, ale chyba trudno o lepszą propozycję dla damy o tak nietuzinkowych zainteresowaniach.
Z wyrazami szacunku
Czytelnik
-
sól we frazeologii18.06.200818.06.2008Dzień dobry!
Mam pytanie dotyczące wyrażenia słono za coś płacić (zapłacić). Chciałbym się dowiedzieć, skąd się ono wzięło w języku polskim. O ile udało mi się ustalić, powodem jest fakt, iż w Polsce bardzo długi czas używano soli jako środka płatniczego. Proszę o odpowiedz, jak to było tak naprawdę :)
Pozdrawiam,
Krystian Pelc -
spółgłoski dwuwargowe2.11.20042.11.2004Witam. Ze względu na miejsce artykulacji, wyróżniamy m.in. głoski dwuwargowe – skąd wzięła się taka osobliwa nazwa? Trudno wszak wyobrazić sobie głoskę… jednowargową.
Dziękuję i pozdrawiam Redakcję;) -
stać się udziałem30.10.201230.10.2012„Znajomość kilkunastu osób, która stała się udziałem tego jesiennego poranka odejdzie w przeszłość, ale wdzięczność dla tych, którzy wnieśli w nasze życie coś dobrego, w sercach i umysłach pozostaną”. Czy w powyższym fragmencie jego autor stwierdza, że znajomość kilkunastu osób… stała sie udziałem jesiennego poranka?
-
Stadnina końska
19.09.202219.09.2022Szanowni Eksperci,
w literaturze (np. w "Historii Litwy" Jerzego Ochmańskiego) spotykam się czasem z konstrukcją „stadnina końska” zamiast powszechnie używanej „stadniny koni”. Czy taka forma jest dopuszczalna?
