Dzień dobry,

proszę o pomoc w rozstrzygnięciu mojego sporu z chłopakiem. W rozmowie, gdy chłopak opowiada mi historię i chce, żebym wczuła się w sytuację, to używa męskich końcówek czasowników, np. „Jak kupujesz nowe spodnie to nie chciałbyś ich poplamić następnego dnia”. Według niego, używanie końcówek męskich jest poprawne, bo on opowiada o hipotetycznej sytuacji dla siebie. Według mnie, jeśli zwraca się do mnie, to powinien używać damskich końcówek. Kto ma rację?

Aleksandra

Dzień dobry,

chciałam się dowiedzieć, czy można połączyć wyrazy posuwisty i wypowiedź. Mając całą świadomość tego, że posuwisty może być krok w tańcu, a nie mowa. Jednak używając tego np. w tekście piosenki, wierszu (nie wzorcowo) - mając na myśli, że wypowiedź jest ta płynna. Czy jest to już przesada i będzie to kardynalny błąd?

Pozdrawiam

Mam pytanie dotyczące dwukropka i cudzysłowu. Czy w zdaniu — Kultowa kawiarnia we Włoszech z wysokimi cenami. Burmistrz: „To nie nasza wina” — cudzysłów powinien występować po dwukropku, czy nie?

Dzień dobry, chciałam zapytać, czy wyrażenie: „ku mojemu zaskoczeniu” powinno się oddzielać przecinkiem od reszty zdania i czy ma na to wpływ jego położenie w zdaniu: w środku albo na początku. A może poprawne będą oba zapisy: i z przecinkiem, i bez przecinka? Jeśli tak, to dlaczego? Czy to zależy po prostu od preferencji piszącego?

Bardzo dziękuję!

Szanowni Państwo,czy do wyodrębniania cytatów pochodzących z rozmowy (w tekście tłumaczonym) można używać na zmianę cudzysłowu i myślnika? (np. gdy mamy dwie rozmawiające ze sobą osoby rozpoczęcie cytatu od myślnika, a w innych przypadkach, pojedynczych zdań, cudzysłowu? I czy wówczas, gdy cytat będzie dłuższy, wyróżnienie blokowe nie będzie postrzegane jako niekonsekwencja)?