zabroni��
-
Liczenie czasu, czyli niekończąca się historia 1.04.20201.04.2020Dzień dobry,
Chyba nikt mi nie zabroni liczyć czasu od danej chwili, np. powiedzieć za tydzień o 11, jeśli jest już 18, liczę tydzień od godziny 11, nie 18, te 7 dób i podobnie w innych sytuacjach, czy takie znaczenie tego powiedzenia jest ok? Czy tydzień może oznaczać 7 dni nie 7 dób, 7 dni czyli liczba dni nie dób? Proszę o zdanie. Pozdrawiam
-
Czy poprawiać cudze błędy?
11.02.200611.02.2006Witam serdecznie!
Dziękuję za poprzednią szybką odpowiedź. Tym razem mam pytanie dotyczące przedruku artykułów z czasopism, np. na stronie internetowej. Co zrobić, jeśli zauważy się w nich błędy (np. literówki, nazwy dni tygodnia wielkimi literami, błędy interpunkcyjne itp.)? Poprawić na swojej stronie czy zostawić z błędami?
A tak przy okazji: na stronie jest „Przedruk wzbroniony”. Czy tu nie powinno być: „Przedruk zabroniony”?
Pozdrawiam,
Jola
-
Jeszcze o Maryli12.01.200612.01.2006Podają Państwo, że jedynym zdrobnieniem imienia Maryla jest Marylka. Ale przecież zdrobnienia to nie terminy naukowe i w każdym języku rodzinnym tworzymy ich wiele. Moja córka ma na imię Stanisława. Używam około 30 zdrobnień tego imienia. I nikt mi nie zabroni.
Pozdrawiam,
Grzegorz Filip
-
Kazać11.09.201811.09.2018Szanowni Państwo,
czy zdanie On mi tego nie kazał robić w znaczeniu ‘On mi zabronił’ jest poprawne? A może to regionalizm? Spotkałam się z tą formą pod Częstochową i dla mnie to dość mylące, bo zawsze słyszałam taką formę tylko w znaczeniu ‘Nic mi nie mówił, że mam to zrobić, ale też nie zabronił’.
Z poważaniem
-
koncepcja Zielonego Przedmieścia19.09.201219.09.2012Szanowni Państwo,
czy istnieją zasady pisowni nazw idei, koncepcji (nie są to nazwy żadnych dokumentów)? Np. (hipotetycznie) czy należy pisać koncepcja Zielonego Przedmieścia, czy koncepcja zielonego przedmieścia? Jeśli należy to zapisywać małą literą, to co w przypadku użycia w mianowniku: koncepcja zielone przedmieście?. -
pomagać do czegoś?28.11.201328.11.2013Zauważyłam ostatnio w art. 291 i 292 Kodeksu karnego wyrażenie pomagać do i zaczęłam się zastanawiać, czy takie połączenie jest poprawne. Po wyszukiwaniu w korpusie (wersja demonstracyjna) znalazłam te wyrazy w takim samym znaczeniu również w art. 122 Kodeksu wykroczeń, w reszcie wyników były one użyte w innym sensie (np. pomagać do końca). Skąd w tekstach prawnych taka konstrukcja, której nie używa się (czy na pewno?) w języku ogólnym, i czy jest ona poprawna?
-
średnik w Kodeksie karnym18.01.201418.01.2014Szanowni Panowie Profesorowie,
chciałabym zapytać Panów o zdanie na temat funkcji średnika w art. 18 par. 3 Kodeksu karnego. Czy służy on podziałowi zdania wielokrotnie złożonego, czy wyodrębnieniu dwóch zdań równorzędnych? Byłabym wdzięczna za odpowiedź z językoznawczego punktu widzenia, bowiem w moim środowisku opinie na ten temat są podzielone, a jestem ciekawa jak poprawnie rozumieć funkcję tego znaku interpunkcyjnego.
Z poważaniem,
Agata Langowska -
broń3.01.20063.01.2006Witam!
Jaka jest etymologia słowa broń? Powszechnie wiadomo, że bronią człowiek się broni. Jednak zdarza się, iż człowiek bronią atakuje. Dlaczego więc mamy broń, a nie np. ataknik, czy może lepiej napadnik? Może mieliśmy kiedyś wyraz mający opisać broń ofensywną, ale zaginął podczas naszej historii? Jaką rolę odgrywa w tym wszystkim obrona? Gdybyśmy rozdzielili ten wyraz w taki sposób: o-brona, to zabrzmi to mało wojennie.
Pozdrawiam i z góry dziękuję za odpowiedź,
Marcin Wasłowicz -
Chabienski czy Chabieński?5.11.20075.11.2007Dzień dobry,
moje pytanie dotyczy prawidłowej transkrypcji i spolszczenia rosyjskiego nazwiska Хабенский. Po przewertowaniu słowników wydaje mi się, że właściwy zapis to Chabienski, choć intuicja i ucho podpowiada mi, że może lepsza byłaby wersja Chabieński. Rozumiem, że normy dotyczące transkrypcji nie są bardzo rygorystyczne, ale chciałabym poznać Państwa zdanie.
Z poważaniem,
Ewa Szymczak -
Co ma brona do obrony? 12.09.201812.09.2018Czy zdaniem Państwa istnieją związki znaczeniowe słów broń, obrona ze słowem określającym czynność rolniczą, mianowicie bronowaniem? U dawnych Słowian bardzo ważnym był zwyczaj oborywania granic, co stanowi magiczną ochronę (obronę) przed rozmaitymi energiami, duchami, które mogłyby wejść w szkodę. Oborywaniem wyznaczano i utrwalano granice. My dzisiaj mówimy o obronie granic. Wyjaśnienia słów broń i brona w Słowniku prasłowiańskim jedynie zwiększyły ilość rodzących się pytań…
