Jak należy zapisać paralelną konstrukcję bezokolicznikowo-czasownikową według schematu „Lubić, lubię, ale nie jem”:

a) Lubić, lubię, ale nie jem;
b) Lubić lubię, ale nie jem;
c) Lubić – lubię, ale nie jem?

Inne przykłady:

Dziwić, to nie dziwi.
Podróżować pociągami na „tamtą stronę”, podróżowały tylko jednostki (…).
Jeździć dokądkolwiek indziej się nie jeździło, chyba że wielcy ryzykanci (…).
Musieć, muszą ogólnie nie więcej niż obmyć podłogę (…).
Pracować nie pracuje nikt.

W Poradni są dwie sprzeczne odpowiedzi na pytanie o to, czy myślnik może lub musi pozostać na końcu wiersza. Mirosław Bańko odpowiada, że może, ale nie musi (https://sjp.pwn.pl/poradnia/haslo/myslnik;4782.html), natomiast Adam Wolański, że powinien zostać na końcu (https://sjp.pwn.pl/poradnia/haslo/Myslnik-na-koncu-wiersza;18858.html). Czy możecie to Państwo jednoznacznie rozstrzygnąć?

Szanowni Państwo,
mam wątpliwości interpunkcyjne co do zdań: Zrobić – zrobię, tylko nie wiem kiedy, Gdy przyjadę, pójdę do biblioteki(,) i tam mnie znajdziesz.
W pierwszym myślnik wydaje mi się najlepszym rozwiązaniem, w drugim nie jestem pewien. Gdyby zmienić szyk, tak żeby zdanie podrzędne Gdy przyjadę znalazło się na drugim miejscu, nie byłoby wątpliwości, że trzeba je obustronnie oddzielić przecinkiem. A co w takiej wersji?

Z wyrazami szacunku
Czytelnik

Czy poprawne jest sformułowanie: „Radości, spokoju i ciepłej, rodzinnej atmosfery na czas Bożego Narodzenia…”? Spotkałam się z opinią, ze wyrażenie na czas jest rusycyzmem. Bardzo proszę o jak najszybszą odpowiedź.
Pozdrawiam,

Beata Rękas

Czy w dialogu powieściowym dopuszczalne jest stosowanie znaku pauzy na końcu urwanej kwestii (jako jedynego znaku interpunkcyjnego)? Chodzi o sytuację, gdy jedna osoba przerywa drugiej. Utwór jest tłumaczony; w oryginale angielskim stosowany jest zarówno wielokropek (gdy postać zawiesza głos), jak i myślnik (gdy wypowiedź zostaje gwałtownie przerwana). Wydaje mi się, że zasada nr 393 SO PWN dopuszcza takie użycie („…wielokropek może być zastępowany przez […] myślnik”).

Czy podmiot szeregowy można oddzielić od orzeczenia przecinkiem w przypadku, gdy ostatni element nie jest poprzedzony spójnikiem, lecz przecinkiem? W mowie następuje zawieszenie głosu, a w interpunkcji? Zwłaszcza przy rozbudowanych elementach, np.: „Przestrzenne wnętrza tchnące czystością, grzeczna i dyskretna opieka kulturalnego przewodnika, efektowne oświetlenie, nad którym pracowało 100 specjalistów, cenne i unikalne eksponaty gromadzone przez lata (,) sprawiają, że…”.

Jeśli chodzi o frazę Ocalić życie mimo strat – przecinek przed mimo. Czy powinien się tam znaleźć, czy jest zbyteczny?
Szukałam wielu różnych przypadków, ale znajdywałam jako przykłady jedynie zdania złożone, które wskazywały na to, że przecinek powinien tam być. Chociaż osobiście wydaje mi się, że nie.

Witam!
Słowa tajemne: adrymina, limbo, mazonit. Pomożecie?
Pozdrawiam.

Szanowni Państwo,
bardzo proszę o rozstrzygnięcie moich wątpliwości – czy potrzebne są dodatkowe przecinki w poniższych zdaniach, oddzielające słowo widać?
Książka widać wślizgnęła się w jakąś lukę.
To widać nie leżało w jego zamiarach.
Kogoś tam widać odwiedzały.

Proszę o wyjaśnienie w sprawie wielokropka: kiedy poprzedza go spacja, a kiedy ją pomijamy? W Słowniku ortograficznym tak samo wygląda zastąpienie nim liter w słowie d…, jak i „zawieszenie” toku wypowiedzi. A jeśli poprzedzamy nim paradoks? Patrz przykłady z par. 393, 394 Słownika. Dziękuję.