Szanowni Państwo!
Czasownik przysparzać łączy się w przeczeniu z dopełniaczem. Jednak, co nie przysparza mi chluby, nie jestem pewien, jak sytuacja ma się bez przeczenia. Czy stosować biernik (przysparza mu szacunek), czy również dopełniacz (przysparza mu wiedzy). Spotykam się z jednym i drugim (częściej z dopełniaczem), chciałem więc spytać, czy obie formy są poprawne (i dlaczego).
Z góry dziękuję za rozwianie moich wątpliwości i kłaniam się nisko.

Szanowni Państwo,
które z poniższych zdań jest poprawne?

1. Zmartwieniem transplantologów zdaje się być problem, jak zaspokoić zapotrzebowanie na organy.
2. Zmartwieniem transplantologów zdaje się problem, jak zaspokoić zapotrzebowanie na organy.

Będę bardzo wdzięczny za odpowiedź.
Serdecznie pozdrawiam
Zbigniew Sepioł

Szanowny Panie Profesorze!
Dziękuję za odpowiedź dotyczącą wyrazu upgrade [16.10.2012 – Red.]. Zmartwienia przysparza mi jednak nie używanie tego i podobnych terminów w terminologii komputerowej, lecz w mowie potocznej, np.: „Cóż, mój raj przedstawia się wspanialej niż moja bieżącość, jednak różnice są drugorzędne. […] Są to upgrade’y istotne i smakowite, ale tylko upgrade’y, niezmieniające istoty rzeczy […]” (Ignacy Karpowicz, [w:] Bluszcz nr 4 (43) / kwiecień 2012).
Z poważaniem
Felicyta

Witam,
od pewnej nauczycielki języka polskiego dowiedziałem się, że nazwisk kończących się samogłoską o (Legutko, Ziobro) nie odmienia się. Przeczytałem już odpowiedź na pytanie o nazwisko Ziobro, ale wciąż mam wątpliwości – czy mogę bez obawy o zbytnią potoczność (lub niepoprawność) odmieniać te nazwiska?
Pozdrawiam!
Jakub N.

Proszę uprzejmie o informację, czy moje nazwisko WAŚKO jest odmienialne. Ostatnio otrzymałem certyfikat na ozdobnym papierze, gdzie widnieje drukowane dużą czcionką moje nazwisko, że moje biuro jest reprezentowane przez Zbigniewa Waśkę. Moim zdanie powinno brzmieć: przez Zbigniewa Waśko. Uprzejmie dziękuję za odpowiedź.
Z poważaniem: Zbigniew Waśko

Szanowni państwo!
Spotkałem się z takim problemem. Otóż moja koleżanka powiedziała pewnego razu, iż jest „bardzo zestresowana i przerażona jutrzejszym wydarzeniem”. Czyżby normy języka polskiego pozwalały na przerażenie czymś, zanim się wydarzy? Nie lepiej by było powiedzieć, że ona jest „bardzo zestresowana i przerażona z okazji jutrzejszego wydarzenia”?
Z poważaniem
Paweł

Skąd się wzięło powiedzenie zalać robaka? Dlaczego mówimy akurat o robaku?

Szanowna Poradnio,
które niżej wymienione NIE SĄ czasownikami oznaczającymi mówienie?

zająknął się; wyjęczał; przypomniał; zdenerwował się; rzucił; zaatakował; zaciął się; zaczął; powtórzył; dodał; pocieszał; zaproponował; przedstawił; wyrzucał (z siebie słowa); drążył (temat); przerwał; poinformował; tłumaczył; pociągnął (dyskusję); kontynuował; usprawiedliwił (ją); zmartwił się; zwrócił (mu uwagę); sprostował; użył (swego powiedzonka); poprawił (ją); skłamał; zrzędził; westchnął; jęknął

Szanowni Państwo,

zastanawiam się, czy w poniższej kwestii dialogowej potrzebny jest przecinek w oznaczonym miejscu:

„Czy ja w ogóle dam radę to udźwignąć? — jęknął(,) zmartwiony.”?

Szanowni Państwo,
czy w zdaniu (i jemu podobnych): „Matka może położyć się z dzieckiem i pobawić (się?) z nim grzechotką” należy powtórzyć zaimek się, czy jest to całkowicie zbędne? Czy istnieje jakaś reguła dotycząca tej kwestii?
Pozdrawiam
Ola S.