-
Pisownia odpowiedzi do ćwiczeń13.04.201613.04.2016Przytoczę ćwiczenie z drugiej klasy szkoły podstawowej: „Napisz w kolejności alfabetycznej litery, po których trzeba pisać rz”.
Syn wymienił litery następująco:
b, ch, d, g, j, k, p, t, w
Pani nauczycielka pierwszą literę napisała z dużej litery B i na końcu dała kropkę. Oczywiście obniżyła ocenę. Jaka wersja jest poprawna?
-
kłopoty z dz. cyt.18.09.201418.09.2014W jaki sposób należy w przypisach skrócić opis bibliograficzny (stosując dz. cyt.) w przypadku, gdy powtarzają się dwa bardzo podobne tytuły tego samego autora, z których jeden całkowicie zawiera się w drugim, tzn. np. kilkakrotnie występuje Jakiś tytuł i Jakiś tytuł. Ćwiczenia? Obie pozycje są z tego samego roku. Zapis: Jakiś tytuł…, dz. cyt. jest niejednoznaczny.
Pozdrawiam. -
Poradnik poprawnej wymowy w języku polskim
16.02.202416.02.2024Korzystam na co dzień z zielonego słownika poprawnej polszczyzny. Obecnie szukam jakiegoś dodatkowego produktu, gdzie mógłbym sprawdzić precyzyjnie zasady wymowy w języku polskim. W pracy spotykam się z problemem hiperdykcji wśród mówców i potrzebuję źródła rzetelnej wiedzy na ten temat, aby rozwiewać wszelkie wątpliwości.
W zielonym słowniku są oczywiście wyjaśnienia dla takich przykładów jak „sześćset” (wymawiać: „sześset”) i tym podobne. Natomiast zagadnienia, które mnie interesują, dotyczą np. wymowy zbitek jak w poniższym zdaniu:
„Jak oni z zaangażowaniem śpiewają!”
Jeden mówca powie płynnie „jakoni”, a drugi mocno oddzieli „k” od „o”, atakując „o” w ostry sposób, a nie w miękki i łagodny, jak pierwszy mówca.
Jeden mówca powie „zzangażowaniem”, przedłużając po prostu pojedyncze „z”, a drugi odbije jedno „z” od drugiego z pewną cezurą.
Chciałbym znaleźć porady dotyczące tego typu problemów, być może podparte opiniami językoznawców sugerującymi korzystniejszą wymowę.
Czy w Państwa księgarni jest pozycja, która byłaby odpowiednim dla mnie rozwiązaniem?
Z poważaniem
-
dźwięczne [z] w wygłosie14.05.201314.05.2013Szanowna Poradnio,
mam pytanie dotyczące fonetyki języka polskiego. W pewnej książce zawierającej porady logopedyczne znalazłam ćwiczenia na głoskę [z]. W ćwiczeniach tych były pojedyncze wyrazy zakończone na literę z, zapisane w słupku, i z polecenia wynikało, że to są przykłady słów zawierających głoskę [z] w wygłosie. Uczono mnie, że polski wygłos jest bezdźwięczny. Moim zdaniem takie ćwiczenia nie powinny się znaleźć w książce – czy mam rację?
Będę wdzięczna za odpowiedź. -
Wariacja 5.10.20185.10.2018Spotkałem się z użyciem słowa wariacja w znaczeniu ‘odmiana’ obok wielu rzeczowników (wariacja ćwiczenia/potrawy). Tymczasem słowniki ograniczają możliwości użycia tego słowa do opisu sztuki (utworów muzycznych, obrazów) wzorowanej na danym motywie – występuje wtedy konstrukcja wariacja na temat.
Czy poprawne jest poprzedzenie rzeczownika w dopełniaczu (niezwiązanego ze sztuką) słowem wariacja, aby opisać odmianę tej rzeczy? Mniemam, że nie powinno się wtedy wprowadzać członu na temat.
-
zajęcia1.04.20031.04.2003Rzeczownik zajęcia w znaczeniu 'wykłady, ćwiczenia etc.' nie ma liczby mnogiej. Moje pytanie dotyczy jednak tego, czy można używać tego rzeczownika z liczebnikami – np. pięć zajęć, na piątych zajęciach, za pięć zajęć itp.
Pozdrawiam, S.Z.
-
sylaba20.03.201120.03.2011Czy sylabą można nazwać tylko i wyłącznie część wyrazu („podziel wyraz na sylaby”, „ile sylab jest w wyrazie”), czy też można tak nazwać zbitkę liter występującą niezależnie? Przykład ćwiczenia dla klasy I: „Przeczytaj sylaby: ma, mo, mu, ty, ta, te, da, do, dó”. Ćwiczenia tego typu mają na celu naukę czytania większych cząstek niż pojedyncze litery i czasem pojawiają się w nich zbitki niebędące nawet potencjalnie sylabami żadnego wyrazu (np. yr, oń, eń).
Z poważaniem
Aleksandra Mazur -
Akcent wyrazowy w języku polskim
14.12.202314.12.2023Mam nietypowe pytanie, a mianowicie, jak usłyszeć akcent w swoich i u innych osób wypowiedziach? Wsłuchuję się w to, co mówię i co mówią inni, ale jakoś nie mogę usłyszeć, czy dobrze akcentujemy wyrazy. A może potrzebne są jakieś ćwiczenia, żeby wyrobić w sobie słuch, który by pozwolił na to?
-
ćwiczebny
26.04.202326.04.2023Szanowni Państwo,
Przymiotniki zakończone na "ebny" zdają się w większości pochodzić od wyrazów z przyrostkiem -ba. Od liczby mamy liczebny, od chwalby – chwalebny itd., z nielicznymi wyjątkami typu wielebny – z tym, że w wyrazie "wielbić" ta litera "b" nadal występuje. Jak jednak powstał wyraz "ćwiczebny"? Wiadomo, że końcowo od czasownika ćwiczyć, ale czy jego istnienie znaczy, że -ebny jest samodzielnym przyrostkiem? Czy może istnieje jakaś "ćwiczba"?
-
Alternatywa 25.03.201925.03.2019Korektorka zwróciła mi uwagę na niepoprawne jej zdaniem użycie słowa alternatywa w zdaniu: Alternatywą dla sztangi są ćwiczenia na klatkę z hantlami. Jednak w słowniku alternatywa opisana jest także jako „potocznie: inna możliwość, inne rozwiązanie”. Wolałabym zostawić alternatywę w tym zdaniu, bo tekst, choć pisany, cechuje się prostym stylem, zrozumiałym dla każdego i zakładam, że w takiej formie alternatywy używają nasi czytelnicy. A może to jednak błąd?