Witam. Czy poprawna jest forma światowi w celowniku liczby pojedynczej od rzeczownika świat, czy możliwa jest jedynie forma światu (taką podają słowniki języka polskiego)?
Dziękuję i kłaniam się kapeluszem.

Szanowni Państwo,
w moim domu posługujemy się często określeniem świat a ludzie. Oto kontekst: Na pewno się wyrobimy. Dwie godziny na dojazd tam to świat a ludzie!. Osobę spoza mojej rodziny zadziwiło to powiedzonko. Zastanawiam się, czy to jakiś nasz familiolekt.

Z wyrazami szacunku i najlepszymi życzeniami świątecznymi!
Czytelnik

Szanowni Państwo,
jak będzie poprawnie: świat dwu-, trzy- lub więcejwymiarowy czy świat dwu-, trzy- lub więcej wymiarowy?
Z wyrazami szacunku
Czytelnik

Szanowna Pani Profesor,
Właśnie powstaje radio „Nowy Świat”. W założeniu nazwa radia miała się kojarzyć z otwartością, wolnością, tolerancją oraz z nowym otwarciem.
Kiedy zaczęliśmy używać tej nazwy, zrodził się dylemat czy mówić w dopełniaczu Nowego Świata czy Nowego Światu. Część z nas uważa, że ta druga wersja dotyczy nazw własnych np. ulicy (na rogu Nowego Światu), czyli dotyczyłaby również naszego radia. Jednak serce i intuicja ciągnie do wersji pierwszej.
Czy Pani Profesor może ten problem rozstrzygnąć?
Pozdrawiam serdecznie
Magda Jethon

Szanowni Państwo,

Na Ukrainie jest kurort, który nazywa się Nowy Świat. Jadę więc do Nowego Świata (jak mówimy o Ameryce), czy do Nowego Światu (jak o warszawskiej ulicy)?

Z poważaniem

Czytelniczka

Dzień dobry!
Od pewnego czasu nurtuje mnie następujące pytanie: dlaczego mówimy na rogu Nowego Światu (nazwa ulicy), podczas gdy poprawna forma dopełaniacza rzeczownika świat brzmi świata?
Z góry dziękuję za odpowiedź,
Ewa Tomasiewicz

Zauważyłam w słowniku trzeci świat w znaczeniu politycznym napisany małymi literami. Zawsze sądziłam, że pisownia jest analogiczna do wyrazów Wschód, Zachód jako określenie grupy państw. Proszę o wyjaśnienie, skąd ta rozbieżność.
Pozdrawiam

Istnieje wyrażenie ucieczka w świat marzeń. A Jak powiemy: poeta szukający ucieczki w świecie marzeń czy poeta szukający ucieczki w świat marzeń?

Ciekawi mnie etymologia słowa światło i czy odnosi się ona do tła świata.

Witam,
czytając Lapidarium III Ryszarda Kapuścińskiego, spotkałam się z następującym zdaniem: „Nic tu nie ogranicza człowieka i ponieważ patrząc stąd, świat zdaje się nie mieć końca, i my poddajemy się złudzeniu, że oto dotykamy wieczności”. Czy konstrukcja ta nie zawiera błędu? Wygląda to tak, jakby imiesłów patrząc odnosił się do świata, a przecież podmiotem jest człowiek (tudzież my).
Z góry dziękuję za odpowiedź,
Felicyta