Pad

Encyklopedia PWN

Pad, Po, rzym. Padus, najdłuższa rz. Włoch, odwadniająca północna część kraju;

dł. 652 km, pow. dorzecza 75 tys. km2; źródła w masywie Monte Viso (Alpy Kotyjskie), na wys. 2020 m; płynie z zachodu na wschód przez Niz. Padańską w obwałowaniach powyżej jej poziomu; uchodzi do M. Adriatyckiego, tworząc wspólnie z Adygą i Reno deltę (od czasów średniow. zwiększyła się o 7 km); gł. dopływy: Dora Riparia, Dora Baltea, Ticino, Adda, Oglio, Mincio (l.), Tanaro, Panaro (pr.); duże wahania stanu wód (katastrofalne powodzie); średni przepływ przy ujściu 1507 m3/s (podczas największej w czasie ostatniego stulecia powodzi 1951 — 12 800 m3/s); wyzyskiwana do nawadniania; żegl. 540 km; połączona kanałami z jez.: Maggiore, Como i Garda; gł. m. nad P.: Turyn, Piacenza, Cremona.
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego