bałamut

Słownik języka polskiego PWN*

bałamut
1. daw. «uwodziciel, flirciarz»
2. daw. «człowiek niepoważny»

• bałamutka
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego