baran

Słownik języka polskiego PWN*

baran
1. «samiec owcy»
2. «wyprawiona skóra tego zwierzęcia; też: futro z tych skór»
3. pot. pogard. a. obraźl. «człowiek nieinteligentny»
4. zob. baranek w zn. 5.
5. Baran «jeden ze znaków zodiaku; też: osoba urodzona pod tym znakiem»
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego