błyszcz

Słownik języka polskiego PWN*

błyszcz
1. «minerał odznaczający się połyskiem metalicznym»
2. zob. błystka.
3. «roztwór stosowany w garbarstwie do apreturowania skór»
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego