bodaj  I

Słownik języka polskiego PWN*

bodaj I
1. «partykuła wyrażająca przypuszczenie mówiącego, że komunikowany w zdaniu sąd jest prawdziwy, a niekiedy wątpliwość co do prawdziwości powtarzanego za kimś sądu, np. To bodaj ich jedyne dziecko.»
2. «partykuła wyrażająca przekonanie mówiącego, że skoro spełnienie jego oczekiwań jest nierealne, trzeba je ograniczyć do minimum, np. Pożycz bodaj sto złotych.»
3. «partykuła wyrażająca życzenie lub przekleństwo, np. Bodaj kark skręcił.»
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego