• borsuczy • borsuczyca
borsuk
Słownik języka polskiego PWN*
borsuk
• borsuczy • borsuczyca
1. «ssak drapieżny, prowadzący nocny tryb życia»
2. «człowiek ponury, skryty, lubiący samotność»
• borsuczy • borsuczyca
Autentyczne przykłady użycia w Korpusie