dyptyk

Słownik języka polskiego PWN*

dyptyk, dyptych
1. «dwuskrzydłowa nastawa ołtarzowa lub dwuskrzydłowy przenośny ołtarzyk»
2. «dzieło literackie lub filmowe składające się z dwóch części połączonych tematycznie»
3. «malowidło lub płaskorzeźba złożone z dwóch części objętych wspólną ramą»
4. «w starożytności: dwie tabliczki połączone zawiasami, zamykające się jak książka, przeznaczone do pisania»

• dyptykowy
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego