epoda

Słownik języka polskiego PWN*

epoda
1. «w starogreckiej liryce chóralnej: końcowa zwrotka w triadzie stroficznej»
2. «w poezji antycznej: dystych, w którym drugi wers jest krótszy od pierwszego; też: utwór złożony z takich dystychów»
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego