figura

Słownik języka polskiego PWN*

figura
1. «wyobrażenie postaci ludzkiej lub zwierzęcej w malarstwie lub rzeźbie»
2. «posąg, krzyż, kapliczka umieszczone przy drogach, będące przedmiotem kultu»
3. «kształt ciała ludzkiego»
4. «postać z utworu literackiego»
5. «osoba wybitna, znana»
6. «o człowieku dziwnym, podejrzanym»
7. «układ ruchów w tańcu lub ewolucja sportowa»
8. «w szachach: król, dama, wieża, koń, goniec»
9. «w kartach: as, król, dama, walet»
10. «ozdobny zwrot, wyrażenie lub wyraz wzmacniające obrazowość języka»
11. log. «sylogizm o specjalnym układzie członów»
12. «zbiór punktów na płaszczyźnie lub w przestrzeni»
13. «grupa dźwięków tworzących zwrot melodyczny»

• figurowy • figurka
zgłoś uwagę

Autentyczne przykłady użycia w Korpusie

…sam zbuduję w studiu") czy Junga (o tym, że pewne figury i znaki krążą wokół nas i powracają). Ci dwaj ostatni…

 

…w ramkę zaznacza punkt kontrolny
ekranu ruchomego broni wycelowanej do
figury bojowej namalowanej na górnej części ekranu żołnierz obsługujący ekran przesuwa…

 

…układanki. Na tej swego rodzaju szachownicy ktoś umieścił dwie dodatkowe figury, stawiając je od razu na przegrane pole.
Cel przeskakiwał przez…

 

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego