heksachord

Słownik języka polskiego PWN*

heksachord
1. «diatoniczny szereg sześciu dźwięków, stanowiący podstawę podziału materiału dźwiękowego oraz systemu solmizacji od XI do XVII w.»
2. «sześciostrunowy instrument muzyczny»
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego