hora  I

Słownik języka polskiego PWN*

hora I
1. Hora mit. gr. «każda z trzech córek Zeusa i Temidy, bogiń pór roku i ładu społecznego»
2. «każda z ośmiu części brewiarza»
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego