interreks

Słownik języka polskiego PWN*

interreks, interrex
1. «w starożytnym Rzymie: urzędnik sprawujący najwyższą władzę państwową w czasie interregnum»
2. «w dawnej Polsce: prymas zastępujący króla w okresie bezkrólewia»
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego