jarl

Słownik języka polskiego PWN*

jarl
1. daw. «tytuł namiestników królewskich w średniowiecznej Skandynawii; też: osoba nosząca ten tytuł»
2. daw. «przywódca drużyny wikingów»
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego