junactwo
Słownik języka polskiego PWN*
junactwo
1. «cechy charakteru właściwe junakowi»
2. «zbiorowo: junacy»
Autentyczne przykłady użycia w Korpusie
Towarzysz Lecoq uśmiechnął się: ambicja?
Spotykał się z…
Towarzysz Lecoq uśmiechnął się: ambicja?
Spotykał się z…