kołek

Słownik języka polskiego PWN*

kołek
1. «podłużny kawałek ociosanego drewna, często zaostrzony z jednego końca»
2. «gładki sworzeń stanowiący element konstrukcyjny jakiegoś mechanizmu»
3. «kawałek drewna lub plastiku w kształcie walca, wciskany w ścianę, w który wkręca się śrubę»
4. pot. «o człowieku tępym, ograniczonym»
5. «w instrumentach strunowych: drewniana lub metalowa wtyczka do naciągania strun»
6. «drewniany gwóźdź szewski do przybijania podeszew i obcasów»
7. żegl. «drewniany lub metalowy pręt służący do okręcania wokół niego lin»

• kołkowy • kołeczek
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego