kortyzol

Encyklopedia PWN

kortyzol [łac.], hydrokortyzon, związek F, steroidowy hormon z grupy glikokortykosteroidów;

najaktywniejszy hormon tej grupy; kortyzol indukuje syntezę wielu enzymów wpływających na przemiany węglowodanów i stężenie glukozy we krwi; nasila syntezę glukozy z kwasu pirogronowego i dwutlenku węgla oraz stymuluje procesy glukoneogenezy i przekształcania aminokwasów do glukozy; zmniejsza użycie glukozy przez tkanki oraz jej w nich stężenie (z wyjątkiem wątroby); nasila też transport aminokwasów do komórek wątroby (hepatocytów). W dużych dawkach kortyzol hamuje poszczególne fazy procesu zapalnego — pobudza syntezę lipokortyny, białka hamującego aktywność enzymu fosfolipazy A2, odpowiedzialnego za uwalnianie z błon komórkowych kwasu arachidonowego (prekursor m.in. mediatorów zapalenia — prostaglandyn i leukotrienów); tłumi również układ limfocytarny, hamuje wytwarzanie i uwalnianie przeciwciał, zwiększa liczbę erytrocytów i płytek krwi. Kortyzol i jego syntetyczne preparaty są stosowane w lecznictwie.
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego