kuratela

Słownik języka polskiego PWN*

kuratela
1. «opieka prawna ustanowiona przez sąd nad osobą niezdolną do działań prawnych i nad jej majątkiem; też: nadzór nad majątkiem pozostającym czasowo bez właściciela»
2. «uciążliwa opieka lub ciągła kontrola»
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego