łeb

Słownik języka polskiego PWN*

łeb
1. «głowa zwierzęcia»
2. posp. «o głowie ludzkiej»
3. pot. «siedlisko rozumu»
4. pot. «człowiek oceniany ze względu na jego umysłowość»
5. posp. «człowiek jako jednostka»
6. pot. «o górnej, zaokrąglonej części czegoś»
7. daw. «życie»

• łebek, łepek
zgłoś uwagę

Autentyczne przykłady użycia w Korpusie

…Ruskich był wart. Jak taki, panie, Wołodyjowskij szablą ciął, to łby niby harbuzy na ziemię jeno spadały, ot co!
Zbyszek potakiwał…

 

…dodatku podciętego męża, który normalnie nie pije, to i ukręciła łeb sprawie. I jeszcze na skargę poleciała do dyrektora.
SOLENIZANT: Ciężko…

 

…przez drzwi (zwłaszcza do podejrzanej speluny, gdzie można oberwać w łeb od razu na wejściu), jakże więc, żywiąc dla kobiet tak…

 

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego