ogonek

Słownik języka polskiego PWN*

ogonek
1. zdr. od ogon w zn. 1, 3.
2. pot. «rząd ludzi stojących jeden za drugim i czekających na coś»
3. «znaczek w kształcie odwróconego przecinka dopisywany u spodu niektórych liter, np. przy literach ą, ę»
4. «krótka łodyżka utrzymująca owoc na gałęzi»
5. «wąska część liścia, na której osadzona jest blaszka»

• ogonkowy
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego