oścień

Słownik języka polskiego PWN*

oścień
1. «ostre widełki osadzone na drewnianym trzonku, służące do połowu ryb»
2. «to, co najbardziej rani nasze uczucia, doznania»
3. daw. «zaostrzony kij używany m.in. do popędzania bydła»
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego