piastun

Słownik języka polskiego PWN*

piastun
1. «w czasach wczesnopiastowskich: wysoki urzędnik dworski wychowujący synów królewskich lub książęcych»
2. łow. «niedźwiadek będący pod opieką matki»
3. łow. «wilk samiec opiekujący się szczeniętami w czasie, gdy rodzice idą na żer»
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego