rotunda

Słownik języka polskiego PWN*

rotunda
1. «budowla założona na planie koła»
2. «reprezentacyjna okrągła sala, typowa dla pałaców baroku i klasycyzmu»
3. «krój pisma drukarskiego o zaokrąglonym kształcie liter, będący odmianą pisma gotyckiego»
4. «długi płaszcz damski, skrojony w kształcie koła, zapinany od góry do dołu na małe guziczki, z pionowymi rozcięciami na ręce, modny w XIX w.»

• rotundowy
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego